Kosme pou egines pligi ( Κόσμε μου `γινες πληγή )
Στην αλυσίδα τη βαριάθα ψάξω εγώ παρηγοριάγιατί και τούτη τη ζωήτι να την κάνω.Στην παγωνιά της φυλακήςνα βρεις καρδιά να κρατηθείςπου πας στ’ αγκάθια κι αγαπάςκι όλο σε χάνω.
Κόσμε μου `γινες πληγήκι είναι το γρήγορο π `αργείπου μ `ορμήνεψε να πιω και να μεθύσωγια να παρηγορηθώμη τυχόν και λυπηθώτην κακούργα την αγάπη τηςνα σβήσωκι ας χαθώ.
Στη συννεφιά του Γολγοθάσ’ ένα σταυρό που με μεθάθα γίνει η σκέψη σου καρφίνα με καρφώνει.Και ξημερώματα Μαγιούθα λάβεις μάνα ενός σου γιουτ’ άσπρο πουκάμισοτο μαύρο παντελόνι.