پاییز در استانبول
هر وقت که باد های فصلی میوزه،اون موقع به یاد میارمرویاهای دوران بچگیم،بادبادک های شیطونم رومامانم گونه هام رو می بوسهدر یک رویای بسیار زیباانگار همه کسایی که دوستشون دارم،هنوز زنده هستند
اگه نزدیکای غروب بارون کمتر شه... فانوس دریایی و جزیره هاآه...کاش که اینجا می بودیهنوز هم پاییز در استانبول ... خیلی قشنگه
عشق ورزیدن بدون دوست داشتن همیشه هم آسون نیستآسون نیست که یکی رو بشناسیآروم آروم (اخلاقش رو)یاد بگیریبهش عادت کنی و بعد از دست بدیش
استانبول امروز خستستغمگین و پیر شده،یه ذره هم وزنش زیاد شدهباز دوباره گریه کرده،ریمل هاش پخش شده
اگه نزدیکای غروب بارون کمتر شه... فانوس دریایی و جزیره هاآه...کاش که اینجا می بودیهنوز هم پاییز در استانبول ... خیلی قشنگه
הסתיו באיסטנבול
כאשר שוב נושבות רוחות עונתיותאז אני נזכרחלומות של ילדיםעפיפוניי רוגשים
תנשקי אותי אמא על לחייבחלום נחמדכאילו הקרוביםעדיין בחי
יורד הערב שוכך הגשםאיים ומגדל הנערהאח, אם היית כאן הסתיו באיסטנבולכמו תמיד מופלא
זה לא תמיד בקלותלהתעלס בלי אהבהלזהות גוף חדשללמוד אותם לאטלהתרגל ולאבד
איסטנבול היום עייפהעצוב והלביןאחדים קילו נלקחמחדש בוכה מסקרה קלח
ירד הערב בשוך הגשםמיידן מגדל ואייאח אם היית כאן סתיו באיסטנבולכמו תמיד מצוין
Vjeshta në Stamboll
Kur erërat e stinës fryjnëmë kujtojnë atë kohëme ëndërrat fëmijërore, kitat e letrës.Nëna më përqafon në faqenë një ëndërr të bukurku sikur të dashurit e mi ishin ende gjallë.Kur në mbrëmje shiu ngadalësohetKulla e Vajzës dhe ishujt,ah sikur të ishe këtudo të ishte një Vjeshtë e bukur në Stamboll.Nuk është gjithmonë e lehtë të kesh dashuri pa dashuritë njohësh një trup, ta kuptosh ngadalëtë mësohesh me të dhe ta humbasësh.Stambolli është i lodhur sot, i mërzitur dhe i plakurAi qau përsëri, dhe grimi ia përleu fytyrën.