Rimadio | Ρημαδιό
Δεν αντέχω άλλο να ταράζεις τα νεράΔίχως αιτία καμιά ξαναγυρνάςΚαι μας φέρνει ό,τι άσχημο στο μυαλόαπ’ τον θαμμένο καιρόΜικρή εσύ, μικρός κι εγώΚαι περιμένω μόνος κάτω από τη σκεπήνα σταματήσει η βροχήΣκεπή μου εσύ, βροχή μου εσύ
Έχω ανάγκη τα δυο σου χείλη να μου λενΑλήθεια κάθε φοράΝα μην τα λούζει ο φόβος, όταν με κοιτάςαπ’τη συνήθειαΜεγάλωσες, μεγάλωσαΚαι τώρα γίναμε οι δυο μας ένα ρημαδιό,ένα μεγάλο κενόΚι ας μ’ αγαπάς, κι ας σ’ αγαπώ