Na M' Agapas (Να Μ' Αγαπάς)
Σου γράφω πάλι από ανάγκη η ώρα πέντε το πρωίTο μόνο πράγμα που 'χει μείνει όρθιο στον κόσμο είσαι 'συΤι να τις κάνω τις τιμές τους, τα λόγια τα θεατρικάΜες στην οθόνη του μυαλού μου χάρτινα είδωλα νεκρά
Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς
Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτη βλέπω ένα πρόσωπο γνωστόΚι ίσως η ασχήμια του να φύγει μόλις πλυθώ και ξυριστώΒρωμάει η ανάσα απ' τα τσιγάρα βαραίνει ο νους μου απ' τα πολλάΣτον τοίχο κάποια Μόνα Λίζα σε φέρνει ακόμα πιο κοντά
Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς
Αν και τελειώνει αυτό το γράμμα η ανάγκη μου δεν σταματάΣαν το πουλί πάνω στο σύρμα, σαν τον αλήτη που γυρνάΘέλω να 'ρθεις και να μ' ανάψεις το παραμύθι να μου πειςΣαν μάνα γη να μ' αγκαλιάσεις σαν άσπρο φως να ξαναρθείς