Przypadek Hermana Rotha
Lubię siłę czerni,i nieużywania słów.Wszystkiego, co niezmienne,w nicości za oknem, gdy budzą się mgły.
Lubię starych ludzi,bo starość jest jak mgła.Patrząc wprost w jej pustkę,pragnę tym bardziej, im więcej mam lat.
Ty, on i ja.Środek jakby był ze szkła,nie zapomnę tamtych dniszukałem Cię w odbiciu szyb.
Tonę we współczuciu,głębiej z każdym dniem.I choć wiem, że już nie wrócisz,moim życiem wciąż szarpie niepewność i zgiełk.
Ty, on i ja.Środek jakby był ze szkła,nie zapomnę tamtych dnii szukam Cię...
Bo tak mało wciąż wiem,tak mało wciąż jest,w tym wszystkim... mnie.