T`aneipota (Τ' Ανείπωτα)
Τα περασμένα καίγονται,στη λησμονιά πετάνεγίνονται αγιάτρευτες πληγέςτις νύχτες και πονάνε.Στη λησμονιά σε πάνε…
[Ρεφραίν:]Στάσου λιγάκι, μη μιλάς,άσε το χτύπο της καρδιάςνα πει ό,τι είναι για να πει,στο φως να γεννηθεί.Για ένα τίποτα, μη φοβηθείςπώς φτάσαμε στ’ανείπωτα.Γλυκιά μου, μη χαθείς!
Και τα χαράματα σαν ’ρθειμε μια λαχτάρα η προσμονή,θα’ναι μι’ αλλόκοτη χαρά,θα γίνει δίψα και φωτιά.Θα’ναι μι’αλλόκοτη χαρά!
(ρεφραίν) x2