De tha m'ebodisoun | Δε θα μ΄ εμποδίσουν
Τα πεσμένα φύλλα των δέντρων κι ο χειμώνας που έρχεταιΟι μεγάλοι αδιάβατοι δρόμοι, οι πόλεις που κρύβομαιΚι όλα αυτά τα ατέλειωτα ξενύχτια, ποτά και τσιγάραΔε θα μ’ εμποδίσουν κοντά σου να φτάσωΟι οθόνες, οι άδειοι σταθμοί, η λύπη των φίλων μουΤα ψεύτικα, αδιάφορα λόγια, οι όρκοι στο τίποταΟι παλιές μου αγάπες φαντάσματα και τ’ άδειο μου σπίτιΔε θα μ’ εμποδίσουν κοντά σου να φτάσω
Δε θα μ’ εμποδίσουν το δρόμο να βρωΤο δρόμο στην καρδιά σουΔε θα μ’ εμποδίσουν πως είναι ν’ αγαπάςΞανά να θυμηθώ
Δε θα μ’ εμποδίσουν κοντά σου να γυρίσω
Σ’ έχω χάσει χρόνια πολλά, φταίω εγώ που φοβήθηκαΝα ζήσω κρατώντας το χέρι σου, να μείνω κοντά σουΌμως όλες αυτές οι ενοχές, τα λάθη κι οι τύψεις μουΔε θα μ’ εμποδίσουν κοντά σου να φτάσω
Κι αν εσύ δε θυμάσαι, κι αν εσένα δε σε νοιάζει πιαΜη με στείλεις πίσω στον κόσμο που από σένα με χώρισεΆσε με να γίνω το νερό και το ψωμί σουΤο γέλιο και το κλάμα σου
Κι όσα μαζί σου μοιράστηκα κι ύστερα πρόδωσα ξανά και ξανά
Δε θα μ’ εμποδίσουν το δρόμο μου να βρωΤο δρόμο στην καρδιά σουΔε θα μ’ εμποδίσουν πώς είναι ν’ αγαπάςΞανά ν’ ονειρευτώΔε θα μ’ εμποδίσουν κοντά σου να γυρίσω.