Didim
Ne de güzel olurdu, ayrılık olmasaydı.Aklıma geldiğinde, gözlerim dolmasaydı.Ayrılıklar zamansız, ácıtır yüreğimi.Bu dert böyle amansız, yakıyor ciğerimi...
Güneş batarken ay tutarken bulutları,Denìzler ağlamaz mı? Sílerken umutları.Dalgasız bir denizim, kavuşmuyor ellerim.Zamansız vedalarda, alışıyor gözlerim...
Şiir:Neden yine hatırladım ki seni?Ne oldu da geldin aklıma.Rastlamaktan korktum ama bırakmadım anılar şehrini.Kuru akşamlara inat ettim.Giydiğim kazakları attım, çırılçıplak gezdim.Ne oldu da geldin aklıma?Acı insana masumiyet verir derdim hep,Doğruymuş...Küçük mutlulukları dostların neşelerinde bulursun,Felaket olur sana gülmek.Unutamazsın ışıklar söndüğü zaman.Neden geldin ki şimdi sen aklıma?Delilere gülerdim yerli yersiz,Sonra oturur kendím delilik ederdim.Deli olmak da varmış işin ucunda.Var olduğun için komik gelir insanlara,Ve sen güldürürken zorla ağlattırıyor sözlerin.Şarkılar inatla söylüyor yalnızlığını.Neden geldin ki şimdi sen aklıma?Ne güzel içiyordum bu akşam.Denizlere dalga olmuşum ki,Ne gariptir yağmurlu didim bu akşam.Ne oldu da geldin aklıma,Sen inat èttin mi yaparsın bilirim.Getirip de yorma aklını boşuna...
Ayrılıklar zamansız, acıtır yüreğimi.Bu dert böyle amansız, yakıyor ciğerimi...
Dalgasız bir denizìm, kavuşmuyor ellerim.Zamansız vedalarda, alışıyor gözlerim...