Η νύχτα
Δεν αρκεί μια ακτίνα του ήλιου σε έναν ουρανό μπλε σαν τη θάλασσαΓιατί φέρω έναν πόνο που όλο ανεβαίνειΣταματάει στα γόνατα που τρέμουν... και ξέρω το γιατί
Και δεν σταματά το τρέξιμο, αυτός δεν θέλει να σταματήσειΓιατί είναι ένας πόνος που ανεβαίνει, που ανεβαίνει και πονάειΤώρα είναι στο στομάχι, στο σηκώτι, κάνω εμετό, προσποιούμαι αλλά είναι εκεί
Και όταν φτάνει η νύχταΚαι μένω μόνη μου με τον εαυτό μουΤο κεφάλι μου φεύγει, γυρίζειΣε αναζήτηση των δικών σου "γιατί"Ούτε νικητές ούτε νικημένοιΒγαίνουμε το ίδιο ηττημένοιΗ ζωή μπορεί να μας απομακρύνειΗ αγάπη θα συνεχίσει
Το στομάχι αντιστάθηκε ακόμα κι αν δε θέλει να φάειΑλλά υπάρχει ο πόνος που ανεβαίνει, που ανεβαίνει και πονάειΦτάνει στην καρδιά, θέλει να την χτυπήσει, πιο δυνατά από εμένα
Συνεχίζει μέσα στο τρέξιμό του, παίρνει αυτό που μένειΚαι σε μια στιγμή εκρήγνυται και μου σπάει το κεφάλιΘα ήθελε μία απάντηση αλλά κατά βάθος απάντηση δεν υπάρχει
Το αλάτι ανεβαίνει στα μάτιαΟ ήλιος τώρα που είναι;Ενώ ο πόνος στο χαρτίΚάθισε εδώ πλάι μου
Τα λόγια στον αέραΕίναι λόγια που μένουν μισάΑλλά αυτά έχουν ήδη γραφτείΚαι ο καιρός δε θα περάσει
Και όταν φτάνει η νύχταΚαι μένω μόνη μου με τον εαυτό μουΤο κεφάλι μου φεύγει, γυρίζειΣε αναζήτηση των δικών σου "γιατί"Ούτε νικητές ούτε νικημένοιΒγαίνουμε το ίδιο ηττημένοιΗ ζωή μπορεί να μας απομακρύνειΗ αγάπη μετά θα συνεχίσει
Και όταν φτάνει η νύχταΚαι μένω μόνη μου με τον εαυτό μουΤο κεφάλι μου φεύγει, γυρίζειΣε αναζήτηση των δικών σου "γιατί"Ούτε νικητές ούτε νικημένοιΒγαίνουμε το ίδιο ηττημένοιΗ αγάπη μπορεί να μας απομακρύνειΗ ζωή μετά θα συνεχίσειΘα συνεχίσειΘα συνεχίσει
A Noite
Não basta um raio de sol em um céu azul como o marporque eu sinto uma dor que aumenta e aumentaE para nos meus joelhos que tremem e eu sei porque
E não atrapalha o passeio, ele também não quer pararPois é uma dor que aumenta e machucaAgora é no estômago, no fígado, eu vomito, eu finjo, mas existe
E quando a noite chegaEu fico sozinha comigo mesmaA minha mente parte e vai procurarAs suas razõesNão há vencedores nem vencidosNós saímos quebrados em doisA vida pode nos distanciarO amor continuará
O estômago resistiu, mesmo se você não quer comerMas tem a dor que aumenta, que aumenta e machucaE chega no meu coração, querendo bater nele, mais forte do que eu
Continua no caminho, leva tudo o que podeE em um momento explode, dentro da minha cabeçaEla quer uma estrela, mas no fundo não existe uma resposta
O sal escorre dos olhosOnde estará o Sol agora?Enquanto a dor está sentadaNa folha de papel perto de mim
Que as palavras no arSão meias palavrasMas essas já foram escritasE o tempo não passará
E quando a noite chega, a noiteEu fico sozinha comigo mesmaA minha mente parte e vai procurarAs suas razõesNão há vencedores nem vencidosNós saímos quebrados em doisA vida pode nos distanciarO amor continuará
E quando a noite chegaEu fico sozinha comigo mesmaA minha mente parte e vai procurarAs suas razõesNão há vencedores nem vencidosNós saímos quebrados em doisO amor pode nos distanciarA vida continuaráContinuaráContinuará