To Treno (Το Τρένο)
Βρέθηκα μετά τον χωρισμό στο σταθμό,στο βαγόνι μου,μια ζωή σε μια αποσκευήτα νεκρά όνειρά μου,ξάφνου εκεί μες στο συνωστισμόμια φωνή τόσο γνώριμη,μια φωνή που γίνεται κραυγήκαθώς λέει το όνομά μου,και το τρένο ξεκίνησεκαι εσύ πάλι μακριά μου.
Κι ηθέλα τόσα να σου πωπως σ' αγαπώ να σου φωνάξω,αχ να μπορούσα μια ζωήσε μια στιγμή να την αλλάξω,κι έγραψα το σ' αγαπώ στο τζάμικαι μόλις είδα που δάκρυσες,έτρεχε το δάκρυ μου ποτάμιγιατί καρδιά μου άργησες.
Τρέχουνε οι πόλεις κι οι σταθμοίμα εσύ πάντα πλάι μου,βλέπω την μορφή σου, μου μιλάςσαν βροχή σαν αέρας,θέλω να κατέβω στην στροφήμα η φωνή μου σκορπίζεται,θέλω να κατέβω στην στροφήδεν μ' ακούει κανένας,και το τρένο πια χάνεταισαν το φως μιας ημέρας.
Κι ήθελα τόσα να σου πωπως σ' αγαπώ να σου φωνάξω,αχ να μπορούσα μια ζωήσε μια στιγμή να την αλλάξω,κι έγραψα το σ' αγαπώ στο τζάμικαι μόλις είδα που δάκρυσες,έτρεχε το δάκρυ μου ποτάμιγιατί καρδιά μου άργησες.