5 Seconds of Summer "Amnesia" Слова песни

Αμνησία

Οδήγησα σε όλα τα μέρη που εμείς συχνάζαμε αλλά έχουν σπαταλιστείΣκέφτηκα το τελευταίο μας φιλί, πως αισθάνθηκε ο τρόπος που το γεύτηκεςΚαι ακόμα κι αν οι φίλοι σου μου λένε γιατί δεν τα πάω καλάΚαι αν αισθάνεσαι κάπου μόνη ακόμα κι αν αυτός είναι ακριβώς δίπλα σουΌταν αυτός λέει αυτές τις λέξεις που σε πληγώνουν διαβάζεις αυτές που σου έγραψα εγώ;

Μερικές φορές αρχίζω να αναρωτιέμαι. ήταν απλά ένα ψέμα;Και αν αυτό που είχαμε ήταν αληθινό, πως μπορείς εσύ να είσαι εντάξει;

Γιατί εγώ δεν είμαι καθόλου καλά

Θυμάμαι τη μέρα που μου είπες πως φεύγειςΘυμάμαι το makeup σου να τρέχει στο πρόσωπο σουΚαι τα όνειρα που άφησες πίσω δεν τα χρειάζεσαιΌπως και κάθε επιθυμία που είχαμεΕύχομαι να ξυπνήσω με αμνησίαΚαι τα ξεχάσω όλα αυτά τα χαζά πράγματαΌπως τον τρόπο που αισθανόμουν όταν κοιμόμουν δίπλα σουΚαι απ'τις αναμνήσεις που ποτέ δεν μπορώ να ξεφύγωΓιατί εγώ δεν είμαι καθόλου καλά

Οι φωτογραφίες που μου έστειλες συνεχίζουν τα ζουν στο κινητό μουΠαραδέχομαι πως μου αρέσει να τις βλέπω, παραδέχομαι πως νιώθω μοναξιάΌλοι μου οι φίλοι συνεχίζουν να με ρωτάνε γιατί δεν είμαι γύρωΠονάει όταν ξέρω πως είσαι ευτυχισμένη και να αντιμετωπίζω πως εσύ έχεις προχωρήσειΕίναι δύσκολο να ακούω το όνομα σου όταν δεν σε έχω δει για αρκετό καιρό

Είναι σαν να μην υπήρχαμε ποτέ, ήταν μόνο ένα ψέμα;Και αν αυτό που είχαμε ήταν αληθινό, πως μπορείς εσύ να είσαι εντάξει;

Γιατί εγώ δεν είμαι καθόλου καλά

Θυμάμαι τη μέρα που μου είπες πως φεύγειςΘυμάμαι το makeup σου να τρέχει στο πρόσωπο σουΚαι τα όνειρα που άφησες πίσω δεν τα χρειάζεσαιΌπως και κάθε επιθυμία που είχαμεΕύχομαι να ξυπνήσω με αμνησίαΚαι τα ξεχάσω όλα αυτά τα χαζά πράγματαΌπως τον τρόπο που αισθανόμουν όταν κοιμόμουν δίπλα σουΚαι απ'τις αναμνήσεις που ποτέ δεν μπορώ να ξεφύγω

Εάν σήμερα ξυπνήσω με εσένα πλάι μουΣαν όλο αυτό να ήταν ένα στριμμένο όνειροΘα σε κρατούσα πιο κοντά απ'ότι έκανα πρινΚαι δεν θα έφευγες μακριάΚαι ποτέ δεν θα με άκουγες να λέω

Θυμάμαι τη μέρα που μου είπες πως φεύγειςΘυμάμαι το makeup σου να τρέχει στο πρόσωπο σουΚαι τα όνειρα που άφησες πίσω δεν τα χρειάζεσαιΌπως και κάθε επιθυμία που είχαμεΕύχομαι να ξυπνήσω με αμνησίαΚαι τα ξεχάσω όλα αυτά τα χαζά πράγματαΌπως τον τρόπο που αισθανόμουν όταν κοιμόμουν δίπλα σουΚαι απ'τις αναμνήσεις που ποτέ δεν μπορώ να ξεφύγωΔεν είμαι καθόλου καλά

Amnezija

Vozio sam se kroz sva mjesta gdje smo se družili i napijaliRazmišljam o našem posljednjem poljupcuKako sam se osjećao,kakvog si okusa bilaI iako mi tvoji prijatelji kažu da si dobroI ti se negdje osjećaš usamljeno,iako je on pored tebeKad ti kaže riječi koje te povrijedeČitaš li one koje sam ti ja napisao?

Ponekad se počinjem pitati,je li ovo sve bila samo laž?Ako je ono što smo imali bilo stvarno,kako možeš biti dobro?

Jer ja nisam dobro uopće.

Sjećam se dana kada si rekla da odlazišSjećam se kako je šminka tekla niz tvoje lice.I snovi koje si ostavila iza sebe nisu ti trebaliKao i svaka želja koju smo stvoriliVolio bih se probuditi s amnezijomI zaboraviti sve glupe sitniceKao osjećaja kad zaspim kraj tebeI sjećanja od kojih ne mogu pobjećiJer ja nisam dobro uopće.

Slike koje si mi slalaI dalje žive na mom telefonuPriznajem volim ih gledatiPriznajem da se osjećam usamljeno.Svi moji prijatelji me pitaju zašto nisam okoloBolno je prihvatiti da si sretnaDa,bolno je što si krenula daljeTeško je čuti tvoje ime,kada te nisam tako dugo vidio.

Kao da se nikada nismo dogodili,da li je to bila laž?Ako je ono što smo imali bilo stvarno,kako možeš biti dobro?

Jer ja nisam dobro uopće.

Sjećam se dana kada si rekla da odlazišSjećam se kako je šminka tekla niz tvoje lice.I snovi koje si ostavila iza sebe nisu ti trebaliKao i svaka želja koju smo stvoriliVolio bih se probuditi s amnezijomI zaboraviti sve glupe sitniceKao osjećaja kad zaspim kraj tebeI sjećanja od kojih ne mogu pobjeći

Ako se danas probudim s tobom kraj sebeKao da je sve ovo bilo uvrnuti sanDržao bih te bliže nego ikada prijeI nikada ne bi skliznulaI nikada me ne bi čula da govorim

Sjećam se dana kada si rekla da odlazišSjećam se kako je šminka tekla niz tvoje lice.I snovi koje si ostavila iza sebe nisu ti trebaliKao i svaka želja koju smo stvoriliVolio bih se probuditi s amnezijomI zaboraviti sve glupe sitniceKao osjećaja kad zaspim kraj tebeI sjećanja od kojih ne mogu pobjećiJer ja nisam dobro uopće.

Nisam dobro uopće.Zato što nisam dobro uopće.Reci mi da je ovo samo san.Zato što nisam dobro uopće.

Amnezija

Vozim pored svih mesta gde smo se ranije napijaliMislim o našem poslednjem poljupcu, osećaju tvom ukusuI iako mi tvoji prijatelji kažu da si dobroI ti se negde osećaš usamljeno, iako je on tačno pored tebeKada ti on kaže te reči koje te povređuju, da li čitaš one koje sam ti ja napisao?

Ponekad počnem da se pitam, da li je sve bila samo laž?Ako je ono što smo imali bilo stvarno, kako možeš biti dobro?

Jer ja nisam dobro uopšte.

Sećam se dana kada si mi rekla da odlazišSećam se šminke koja se slivala niz tvoje liceI snovi koje si ostavila iza sebe nisu ti trebaliKao svaka želja koju smo stvoriliVoleo bih da se probudim sa amnezijomI zaboravim na sve glupe male stvariKao osećanje kada zaspem pored tebeI sećanja od kojih ne mogu pobećiJer ja nisam dobro uopšte.

Slike koje si mi slala, i dalje žive na mom telefonuPriznajem volim da ih gledam. priznajem osećam se usamljenoSvi moji prijatelji me pitaju zašto nisam okoloBoli znati srećna i prihvatiti da si nastavila daljeTeško je čuti tvoje ime kada te nisam video tako dugo

Kao da se nikada nismo dogodili, je li to bila samo laž?Ako je ono što smo imali bilo stvarno, kako možeš biti dobro?

Jer ja nisam dobro uopšte.

Sećam se dana kada si mi rekla da odlazišSećam se šminke koja se slivala niz tvoje liceI snovi koje si ostavila iza sebe nisu ti trebaliKao svaka želja koju smo stvoriliVoleo bih da se probudim sa amnezijomI zaboravim na sve glupe male stvariKao osećanje kada zaspem pored tebeI sećanja od kojih ne mogu pobeći

Ako se danas probudim sa tobom pored sebeKao da je sve ovo bilo uvrnuti sanDržao bih te bliže nego ikada preI nikada ne bi skliznulaI nikada me ne bi čula da govorim

Sećam se dana kada si mi rekla da odlazišSećam se šminke koja se slivala niz tvoje liceI snovi koje si ostavila iza sebe nisu ti trebaliKao svaka želja koju smo stvoriliVoleo bih da se probudim sa amnezijomI zaboravim na sve glupe male stvariKao osećanje kada zaspem pored tebeI sećanja od kojih ne mogu pobećiJa nisam dobro uopšte