La fine
Chiedo scusa a chi ho tradito, e affanculo ogni nemicoChe io vinca o che io perda è sempre la stesssa merdaE non importa quanta gente ho visto, quanta ne ho conosciutaQuesta vita ha conquistato me e io l'ho conquistata«Questa vita» ha detto mia madre «figlio mio va vissuta,Questa vita non guarda in faccia e in faccia al massimo sputa»Io mi pulisco e basta con la manica della mia giaccaE quando qualcuno ti schiaccia devi essere il primo che attacca.Non ce l'ho mai fatta, ho sempre incassato,E sempre incazzato, fino a perdere il fiatoArriverà la fine, ma non sarà la fineE come ogni volta ad aspettare e fare mille fileCon il tuo numero in mano e su di te un primo pianoCome un bel film che purtroppo non guarderà nessuno.Io non lo so chi sono e mi spaventa scoprirlo,Guardo il mio volto allo specchio ma non saprei disegnarloCome ti parlo, parlo da sempre della mia stessa vita,Non posso rifarlo e raccontarlo è una gran fatica.
Ritornello (×2):Vorrei che fosse oggi, in un attimo già domaniPer reiniziare, per stravolgere tutti i miei piani,Perchè sarà migliore e io sarò miglioreCome un bel film che lascia tutti senza parole.
Non mi sembra vero e non lo è mai sembratoFacile, dolce perchè amaro come il passatoTutto questo mi ha cambiatoE mi son fatto rubare forse gli anni miglioriDalle mie paranoie e da mille altri erroriSono strano lo ammetto, e conto più di un difettoMa qualcuno lassù mi ha guardato e mi ha detto:«Io ti salvo stavolta, come l'ultima volta.»Quante ne vorrei fare ma poi rimango fermo,Guardo la vita in foto e già è arrivato un altro inverno,Non cambio mai su questo mai, distruggo tutto sempre,Se vi ho deluso chieder scusa non servirà a niente.
Ritornello (×2)
A vége
Bocsánatot kérek mindenkitől, akit becsaptam, és csessze meg az összes ellenségAkit legyőztem, vagy aki ellen vesztettem, ez mindig ugyanaz a szarÉs nem számít hány emberrel találkoztam, és ebből hányat ismertem is,Ez az élet legyőzött engem, és én is legyőztem őt."Ez az élet" mondta anyám "fiam, folytatódni fog,Ez az élet nem néz az arcodba, legfeljebb pofon vág"Letörlöm majd a dzsekim ujjával.És amikor valaki tapos rajtad, neked kell először támadnod.Még soha nem tettem meg, mindig csak tűrtem.És mindig dühöngtem, amíg csak bírtam szusszal.Eljön a vége, de nem lesz végeÉs ahogy mindig várni fogok, és kiállni ezer sorta számoddal a kezemben, veled premier plánbanMint egy szép film, amit sajnos nem néz meg senki.Nem tudom, ki vagyok, és félek felfedezni.Nézem az arcom a tükörben, de nem tudnám lerajzolni,Ahogy beszélek hozzád, mindig ugyanarról az életemről beszélek,amit tudok újracsinálni, és elmondani ezt nagyon fárasztó.
Azt kívánom, bárcsak ma lenne, egy pillanat múlva már itt lenne a holnap,hogy újrakezdjem, és felforgassam az összes tervemet,mert jobb lesz minden, és én is jobb leszek,Ahogy egy jó film, ami után mindenkinek elakad a szava. (2x)
Nem tűnik igaznak, és soha nem is tűntKönnyű, édes mert keserű, mint a múltMindez, ami engem megváltoztatottÉs elrabolták tőlem talán a legszebb éveketA paranoiáimtól és ezer más hibámtólFurcsa vagyok, elismerem, sok hibám vanDe valaki onnan fentről lenézett rám, és azt mondta:"most megmentelek, most utoljára"Ó, mennyi mindent szeretnék megtenni, de aztán csak nem mozdulok,Fotókon nézem az életet, és már megérkezett egy újabb tél,Nem változom ebben már soha, mindig mindent tönkreteszek,Ha csalódást is okoztam nektek, a bocsánatkérés nem segítene.
Refr. 2x
Het einde
Ik vraag om vergiffenis aan degenen die ik heb bedrogen, en fuck al mijn vijandenDat ik win of dat ik verlies het is altijd dezelfde shitEn het maakt niet uit hoeveel mensen ik heb gezien, hoeveel ik er heb ontmoetDit leven heeft mij overwonnen en ik heb het overwonnen"Dit leven" zei mijn moeder "wordt geleefd, mijn zoon,Dit leven kijkt je niet aan en spuugt je in het gezicht op het hoogtepunt"Ik maak mezelf schoon en (het is) klaar met de mouw van mijn jackEn wanneer iemand je wegdrukt moet je de eerste zijn om aan te vallen.Het is me nooit gelukt, ik heb altijd geïncasseerd,En altijd boos, totdat ik geen adem meer hadHet einde zal komen, maar het zal niet het einde zijnEn zoals elke keer wachten en in duizend rijen staanMet jouw nummer in mijn hand en op jou een eerste verdiepingZoals een mooie film die helaas niemand zal kijken.Ik weet niet wie ik ben en het verrast om erachter te komen,Ik kijk naar mijn gezicht in de spiegel maar ik zou het niet kunnen tekenenHoe ik tegen je praat, praat ik altijd al over mijn zelfde leven,Ik kan het niet over doen en het vertellen is een grote moeite.
Ik zou willen dat het vandaag, in een ogenblik al morgen isOm opnieuw te beginnen, om al mijn plannen om te gooien,Omdat het beter zal zijn en ik zal beter zijnZoals een mooie film die iedereen sprakeloos achter laat.
Het lijkt niet echt en het is het nooit gelekenMakkelijk, zoet waarom bitter zoals het verledenDit alles heeft mij veranderdEn misschien heb ik me laten bestelen van de beste jarenVan mijn paranoïde gedachtes en van duizend andere foutenIk ben raar ik geef het toe, en ik tel meer dan één gebrekMaar iemand daarboven heeft naar me gekeken en heeft tegen mij gezegd:"Ik red je deze keer, zoals de laatste keer".Hoeveel zou ik willen doen maar dan blijf ik stilzitten,Ik kijk naar het leven door foto's en een andere winter is alweer aangekomen,Ik verander hierop nooit, nooit, ik vernietig altijd alles,Als ik jullie heb teleurgesteld, zal om vergiffenis vragen nergens voor dienen
Ik zou willen dat het vandaag, in een ogenblik al morgen isOm opnieuw te beginnen, om al mijn plannen om te gooien,Omdat het beter zal zijn en ik zal beter zijnZoals een mooie film die iedereen sprakeloos achter laat.
Sfârșitul
Îmi cer iertare celor pe care i-am trădat și, la naiba cu toți dușmaniiCă eu câștig sau pierd, e fix același dracȘi nu contează câți oameni am văzut, câți am cunoscutViața asta m-a câștigat, iar eu am câștigat-o pe ea"Fiule, viața asta" mi-a spus mama "trebuie trăită,Viața asta nu te privește în ochi și totuși te scuipă în față,Însă eu mă șterg cu mâneca gecii și gataIar când cineva te zdrobește trebuie să fii primul care atacă.Eu însă n-am făcut-o niciodată, mereu am încasat-o,Și mereu nervos, cu sufletul la gurăAjung la sfârșit, doar că nu e sfârșitulȘi ca de fiecare data aștepți, stând la mii de coziCu un număr în mână și un prim plan pe tine,Întocmai ca un film bun la care din păcate nu se uită nimeni.Nu știu cine sunt, și mă sperie să aflu,Îmi privesc chipul în oglindă dar n-aș știi să-l desenezȘi-ți vorbesc mereu, mereu despre aceeași viață a mea,N-o pot reface și s-o povestesc mă obosește la culme.
Ref. (x2) Aș vrea ca azi într-o clipă să se transforme în mâineSă iau totul de la capăt, să-mi refac toate planurile,Ar fi mai bine, eu aș fi mai bunÎntocmai ca un film bun care lasă pe toți cu gura căscată.
Nu mi se pare drept și nu mi s-a părut vreodatăUșor sau dulce, totul e mereu amar ca și trecutulToate astea m-au schimbatȘi mi-au furat poate cei mai buni aniDatorită nebuniilor mele, datorită miilor de greșeli ale meleSunt ciudat, recunosc, și am mai mult de un defectDar cineva acolo sus m-a privit și mi-a spus:"Te salvez de data asta, ca și ultima dată."Câte n-aș vrea să fac, și totuși rămân locului,Mă uit la viață în poze și apoi e deja o altă iarnă,Nu mă schimb niciodată, niciodată, distrug mereu totul,Iar dacă v-am dezamăgit, scuzele n-ar servi la nimic.
Ref. (x2) Aș vrea ca azi într-o clipă să se transforme în mâineSă iau totul de la capăt, să-mi refac toate planurile,Ar fi mai bine, eu aș fi mai bunÎntocmai ca un film bun care lasă pe toți cu gura căscată.