To Potami (Το ποτάμι)
Ας το ποτάμι να σε ταξιδέψει απ’ την αρχή ως το τέλος του…Δως την ψυχή σου να παλέψει στις όχθες και στις πέτρες του…
Κάποτε έκανα προσπάθειες να φτάσω ως τον ουρανό, έτσι για να αγγίξω ένα αστέριΚάποτε έκανα βουτιές στο κενό μήπως και με σταμάταγε κάποιου Θεού το χέριΚάποτε έμπαινα σε δάση ξεχασμένα για ν’ανταμώσω νεράιδες και ξωτικά,σε βουνά από τους αιώνες γερασμένα έψαχνα να βρω παλιά μυστικάΚάποτε όμως ήρθε ο καιρός και μου πε ας τη ζωή να κυλήσει,πως είναι αυτή ένας ποταμός κι ότι στη θάλασσα όταν θα φτάσει εκεί θα σταματήσειΕκεί θα μοιάζουν όλα με γιορτή γιατί θα έχουμε ζήσει τα πιο κρυφά μας όνειραΤο παρόν μου να προσέχω μην κοιτάω με ντροπή αύριο το παρελθόν μου για να μην σέρνω απόμεραΈτσι λοιπόν δεν τρέχω να προλάβω όλα εκείνα ο χρόνος θα μου φέρειΊσως να άργησα να το καταλάβωΕγώ θα κάνω την ευχή καθώς θα πέφτει το αστέριΓι `αυτό σου λέω…
Ας το ποτάμι να σε ταξιδέψε από την αρχή ως το τέλος του…(Ας το ποτάμι να σε ταξιδέψει...)Δως την ψυχή σου να παλέψει στις όχθες και στις πέτρες του…(Δως την ψυχή σου να παλέψει…)
Κάποτε με αγωνία τα πρωτοβρόχια καρτερούσαγια να τρέξω για ν’αγγίξω ουράνια τόξαΚάποτε με ευκολία τη ζωή μου προκαλούσαμήπως και γητευτεί του μυαλού μου η λόξαΠοτάμι όμως είναι η ζωή κι η θάλασσα απλά μας περιμένειΔεν τρέχω πια να την προλάβω ας με προλάβει αυτήΕμείς της δίνουμε κλωστή κι αυτή απλά την υφαίνειΆλλες φορές τρέχει πιο γρήγοραΆλλες πιο αργάΆλλες στα εμπόδια για λίγο σταματάειΆλλες τα βράχια κάνει βότσαλα, αφήνει τα βουνά και σε πεδιάδες γαλήνιες μας πάειΑγάπη ψάχνει για να βρειΑγάπη γίνεταιΑγάπη λαχταράειΆλλες φορές μοιάζει με βάσανο, άλλες με γιορτήέτσι όμως δείχνει ότι ζει, ότι υπάρχει και κυλάειΓι `αυτό σου λέω…
Ας το ποτάμι να σε ταξιδέψε από την αρχή ως το τέλος του…(Ας το ποτάμι να σε ταξιδέψει...)Δως την ψυχή σου να παλέψει στις όχθες και στις πέτρες του…(Δως την ψυχή σου να παλέψει…)
Νιώσε τη δύναμη τα χιόνια λιώσεΆφησε πίσω τα βουνάΜες τη βοή το πόνο σπρώξεΤραγούδα όπως τα νερά…