Kvaðning

Ligg ég eftir langa drauma,liggur stirður, hugur sljór.hatrið finn ég kröftugt krauma,kreistir hefnd ef fyrrum sór.Heiðin býr að hættum blindum,horfi ég mót svörtum tindum,Hel býr þar í mörgum myndum:myrkur, kuldi ís og snjór.

Heljarsál af himnum steyptist,hafði af mér bú og menn.Hatrið inn í hugann greyptist,heldur mér á lífi enn.Fleyjum þínum feigðin grandi,finn ég þig á sjó og landi.Kem ég til þín forni fjandi,fundir okkar nálgast senn.

Morgunsól á miðri heiði,minningarnar sækja á.Mikil er og römm sú reiði,rífur sárin hatrið þá.Eitt sinn átti fljóð að finnasem fallig gætti barna minna,en núna hef ég verk að vinna:vega blóðga, stinga' og flá.

Höldum nú á feigðarinnar fund,þetta ferðalag mun telja okkar daga.Vaskir menn á vígamóðri stundog Valhöll bíður okkar.Höldum nú á feigðarinnar fund,þetta ferðalag er köllun vor og saga.Vaskir menn á vígamóðri stundog Valhöll bíður okkar allra þá.