Paeeiz
ابرای پاییزی دلگیر منجوون ترای چهره ی پیر من
چشمهای من بی خبرای سادهمنتظرای دل به جاده داده
مردمکاتون به کجا زل زدنباز م‍ژه هاتون به کجا پل زدن
کاشکی بدونید که دارم هنوزماز اشتباه قبلیتون می سوزم
با اینکه هیچ کس نیومد پیش منشب زده ها چشمای درویش من
تنها نبودم حتی یک دقیقهبا تنهایی که بهترین رفیقه
که بهترین رفیقه