Thalassa Karadeniz (Θάλασσα Καραντενίζ)
Θάλασσα Καραντενίζ το νερό σ' 'κι κατενίζ' (δις)Μαύρο εν το γουμ' τ'εσόν, άμον την καρδίαν τ'εμόν (δις)
Τρέχουν 'ς σο Καραντενίζ τ'έμορφα τα ποτάμια.Ατά ειν' τα πούλια σ' κ' εσύ είσαι η μάνα.
Θάλασσα Καραντενίζ, την καρδία μ' μήν κολίειςτα τέρτια μ' είναι πολλά θολούντανε τα νερά
Ρεφραίν:
Θάλασσα Καραντενίζ πέει απές ισ' ντο κρατείςΑν θέλω να μανθάνω εμένα πα' να μαθίεις.
'ς ση θάλασσας το γουίν πολλά είναι κρυμμέναΝα 'ρχουμαι να ελέπ' ατά, τα ποδάρια μ' κομμένα.
Ρεφραίν:
Θάλασσα Καραντενίζ είπε απές ισ' ντο κρατείςΓια πέει με τα πάλαια σ' να λέγω σε τ'υστερνά σ'.
Χάιντε ας πάμε παιδία σ'έμορφον τη θάλασσαΆσσου έρθα 'κ' είδα σε την κάρδια μ' χάλαξα
Το νερό σ' αν πίνουνε πούλια κι χορτάζουνΠάντα ακούω τ' όνεμα σ' τα γόνατα μ' τρομάζουν
Πάντα έχω σο γιανί μ', άσο νέρο σ' κούβαλωΆκ'σον την τραγώδια μ', ρωμαίικα ντο τραγωδώ
'ς σο γιαλό ακουσκάται τη κέμεντζες λαλίανΝα 'ρχουνταν και πίν'εν σεν ρωμαίικα παιδία