Hobab - حباب
به کجای آسمون خیره شدی که غرورت داره کورت میکنهاین که آیندتو میبینی همش از گذشتت داره دورت میکنهاین که یادت بره کی بودی قدیم ، ممکنه هر کسیو پس بزنهیه حباب گنده میترسه همش نکنه کسی بهش دست بزنه
یادته آرزو میکردی یه روز تو خیابون آدما بشناسنتچه دری به تخته خورده که الان عینک دودی زدی ، نشناسنتاون کلاه لبه داره گنده رو میکشی روی سرت نشناسنتنشناسنت ... نشناسنت... نشناسنت... نشناسنت...
ترست از اینه بفهمن که همش یه نمایش واسه دیده شدنهیه ستارست که بخاطره غرور ، تا فراموش میشه سوسو میزنه
بیا فکر کن که چرا چی شد الان تو رو هر جا که میری میشناسنواز اضافه ی دلایی که شکست فرش قرمز زیر پات میندازنو
تو که این مسیر سختو اومدی که هنوزم خستگیش تو تنتههر چی گفتم با تموم تلخیاش یه تلنگر واسه ی بودنته
یادته آرزو میکردی یه روز تو خیابون آدما بشناسنتچه دری به تخته خورده که الان عینک دودی زدی نشناسنت
اون کلاه لبه داره گنده رو ، میکشی روی سرت نشناسنتنشناسنت ... نشناسنت... نشناسنت... نشناسنت...