La canzone di Marinella
Questa di Marinella è la storia verache scivolò nel fiume a primaverama il vento che la vide così belladal fiume la portò sopra a una stella.
Sola senza il ricordo di un dolorevivevi senza il sogno di un amorema un re senza corona e senza scortabussò tre volte un giorno alla tua porta.
Bianco come la luna il suo cappellocome l'amore rosso il suo mantellotu lo seguisti senza una ragionecome un ragazzo segue un aquilone.
E c'era il sole e avevi gli occhi bellilui ti baciò le labbra ed i capellic'era la luna e avevi gli occhi stanchilui posò la sua mano sui tuoi fianchi
furono baci e furono sorrisipoi furono soltanto i fiordalisiche videro con gli occhi delle stellefremere al vento e ai baci la tua pelle...
Dicono poi che mentre ritornavinel fiume chissà come scivolavie lui che non ti volle creder mortabussò cent'anni ancora alla tua porta.
Questa è la tua canzone Marinellache sei volata in cielo su una stellae come tutte le più belle cosevivesti solo un giorno, come le rosee come tutte le più belle cosevivesti solo un giorno come le rose.
Το τραγούδι της Μαρινέλλα
Αυτή είναι η πραγματική ιστορία της Μαρινέλλαπου γλίστρησε στο ποτάμι μια άνοιξημα ο άνεμος που την είδε τόσο όμορφητην πήρε από το ποτάμι πάνω σε ένα αστέρι
Μόνη χώρις τη μνήμη ούτε ενός πόνουζούσες χωρίς το όνειρο μίας αγάπηςμα ένας βασιλιάς χωρίς στέμμα και συνοδείαχτύπησε τρείς φορές τη πόρτα σου μια μέρα
Το καπέλο του άσπρο σαν το φεγγάριΟ μανδύας του κόκκινος σαν την αγάπητον ακολούθησες χωρίς να έχεις λόγοσαν ένα αγόρι που ακολουθεί ένα χαρταετό
Και στον ήλιο είχες όμορφα μάτιασου φίλησε τα χείλη και τα μαλλιάΣτο φεγγάρι είχες κουρασμένα μάτιαέβαλε τα χέρια του στη μέση σου
Υπήρξαν φιλιά και χαμόγελαμετά υπήρξαν μόνο άνθηπου έβλεπαν με τα μάτια των άστρωννα τρέμει στον άνεμο και στα φιλιά του το δέρμα σου
Λένε μετά πως καθώς γυρνούσεςπως στο ποτάμι γλίστρησες, ποιός ξέρει πωςκαι αυτός που δεν ήθελε να πιστέψει πως έισαι νεκρήχτυπούσε για ακόμα εκατό χρόνια τη πόρτα σου
Αυτό είναι το τραγούδι σου Μαρινέλλαπου πέταξες στον ουρανό πάνω σε ένα αστέρικαι όπως όλα τα πιο όμορφα πράγματαέζησες μόνο για μια μέρα, σαν τα τριαντάφυλλακαι όπως όλα τα πιο όμορφα πράγματαέζησες μόνο για μια μέρα, σαν τα τριαντάφυλλα.
Pjesma o Marineli
Ovo o Marineli priča je istinitaKoja se u rijeku skliznula na proljećeAli vjetar što vidje njenu ljepotuIz rijeke je ponese ponad zvijezde
Sama bez sjećanja na boliŽiviš bez sna o ljubaviAli jedan kralj bez krune, neodjevenKucao je triput dnevno na tvoja vrata
Poput mjeseca bijel njegov je šeširPoput ljubavi crven njegov je plaštSlijedila si ga bez ikakva razlogaPoput dječaka što slijedi svoga zmaja
Sjalo tad je sunce i imala si oči lijepeLjubio ti je usne i kose tvojeMjesec je izašao i imala si oči od umoraA on spusti ruke na tvoje kukove
Bilo je poljubaca, bilo je osmijehaPa je bilo samih latica cviječaKoje su vidjeli kroz oči zvijezdaNepomične na vjetru, dok je on ljubio tvoju kožu
Poslije rekoše da si pri povratkuU rijeku nekako kliznulaA on koji ne povjerova da ti mrtva ostaKucao je još desetljećima na tvoja vrata
Ovo je tvoja pjesma MarinelaŠto poletjela u nebo si ponad zvijezdeI poput svih stvari prekrasnihSamo jedan dan živjela si, poput ružeI poput svih stvari prekrasnihSamo jedan dan živjela si, poput ruž
A Canção De Marinella
Esta de Marinella é a história verdadeiraQue escorregou no rio na primavera,Mas o vento que a viu assim belaDo rio a levou sobre uma estrela.
Sozinha sem a lembrança de uma dorVivia sem o sonho de um amor,
Mas um rei sem coroa e sem escoltaBateu três vezes um dia na tua porta.
Branco como a lua o seu chapéu,Como o amor vermelho o seu manto,Tu o seguiste sem uma razãoComo um garoto segue a pipa.
E havia o sol e tinha os olhos belos,Ele te beijou os lábios e os cabelos,Havia a lua e tinha os olhos cansados,Ele apoiou suas mãos nas tuas ancas.
Foram beijos e foram sorrisos,Depois foram somente as flores-de-lisQue viram com os olhos das estrelasVibrar, ao vento e aos beijos, a tua pele.
Dizem depois que enquanto retornavas,No rio, quem sabe como, escorregavas,
E ele, que não te queria crer morta,Bateu cem anos ainda na tua porta.
Esta é a tua canção Marinella,Que voaste no céu sobre uma estrela,E como todas as mais belas coisas,Viveste somente um dia, como as rosas.
E como todas as mais belas coisas,Viveste somente um dia, como as rosas.