Marinellas Lied
Dies ist die wahre Geschichte von Marinelladie im Frühling in den Fluss stürzteaber der Wind der sie da so schön sahtrug sie aus dem Fluss hinauf auf einen Stern.
Alleine, ohne dich je an einen Schmerz zu erinnernlebtest du ohne von der Liebe zu träumenaber ein König ohne Krone und ohne Gefolgeklopfte eines Tages dreimal an deine Tür.
Weiß wie der Mond war sein HutRot wie die Liebe sein Manteldu folgtest ihm ohne einen Grundso wie ein Junge einem Drachen folgt.
Es schien die Sonne und deine Augen waren schöner küsste deine Lippen und deine Haarees schien der Mond und deine Augen waren müdeer legte seine Hände um deine Seite
Da waren Küsse, da war das Lächelndann waren es nur noch die Kornblumendie zusammen mit den Augen der Sterne zusahenwie deine Haut vor dem Wind und den Küssen erzitterte...
Sie sagen später, du bist bei deiner Rückkehr- wer weiß wie - in den Fluss abgerutschtund er, der dich nicht tot glauben wollteklopfte noch hundert Jahre lang an deine Tür.
Dies ist dein Lied Marinelladie du in den Himmel auf einen Stern geflogen bistund wie die schönsten Dingelebtest du nur einen Tag, wie die Rosenund wie die schönsten Dingelebtest du nur einen Tag, wie die Rosen.
Piosenka o Marinelli
Oto prawdziwa historia Marinelli,która wiosną wpadła1 do rzeki,a wiatr, świadek jej niezwykłego piękna,z rzeki zaniósł ją na gwiazdę.
Samotna, nie pamiętając bólu,żyłaś, nie marząc o miłości,lecz pewien król bez korony ani eskortyzapukał kiedyś trzy razy do twych drzwi.
Miał kapelusz biały jak księżyc,płaszcz czerwony jak miłość.Podążyłaś za nim bez zastanowienia,jak chłopczyk podążający za latawcem.
W świetle słońca miałaś piękne oczy;on całował twoje usta i twoje włosy.W świetle księżyca miałaś znużone oczy;on położył dłonie na twych biodrach.
Były pocałunki i były uśmiechy,a potem były tylko chabry,które gwiezdnymi oczami widziały,jak twa skóra drżała od wiatru i pocałunków...
Opowiadają, że gdy wracałaś,wpadłaś – któż to wie, jak – do rzeki,a on, który nie mógł uwierzyć w twą śmierć,jeszcze sto lat pukał do twych drzwi.
O tobie jest ta piosenka, Marinello,która na gwieździe odleciałaś do niebai, jak wszystko, co najpiękniejsze,przeżyłaś tylko jeden dzień, tak jak róże.I, jak wszystko, co najpiękniejsze,przeżyłaś tylko jeden dzień, tak jak róże.