Не мога да си го обясня
Не мога да си го обясня
Липсва ми въздухът ,който тя издишваили просто белият и гръбИ часовникът не работи вечеТой спираше между сутрешните и следобедните часовеКато мен - за да те гледа
Никога няма да плача за тебНезависимо от времетоДа, признавам, понякогамисля за тебНо ти няма да ме докосваш вече
Само си мисля колко е безполезно ,че съм на себе сиИ мисля, че съм добре, когато е зима, но тиНе ме даде своята постоянна любовНе ме прегърна и не повтори, че съм голямТи ми напомни,че съм очаквал прекалено много нещаКъщи, пътешествия, автомобили, страници от дневникВ случай, че аз не струвам дори толковаОставям те да продължиш пътя сиИ ако пожелаеш ще ти дам слънцето и моретоИзвинявай,знаеш че аз не мога да разрушавамНо как свърши всичко?Не мога да си го обясняНе мога да си го обясня
Черната нощ и пълната лунани предлагаха атмосфераОще я обичамВсеки детайл е като въздуха,който ми липсваТова може би е заради пролеттаНо знам , че това е само оправдание
Само си мисля колко е безполезно ,че съм на себе сиИ мисля, че съм добре, когато е зима, но тиНе ме даде своята постоянна любовНе ме прегърна и не повтори, че съм голямТи ми напомни,че съм очаквал прекалено много нещаКъщи, пътешествия, автомобили, страници от дневникВ случай, че аз не струвам дори толковаОставям те да продължиш пътя сиИ ако пожелаеш ще ти дам слънцето и морето
Само си мисля колко е безполезно ,че съм на себе сиИ мисля, че съм добре, когато е зима, но тиНе ме даде своята постоянна любовНе ме прегърна и не повтори, че съм голямТи ми напомни,че съм очаквал прекалено много нещаКъщи, пътешествия, автомобили, страници от дневникВ случай, че аз не струвам дори толковаОставям те да продължиш пътя сиИ ако пожелаеш ще ти дам слънцето и моретоИзвинявай,знаеш че аз не мога да разрушавамНо как свърши всичко?Но как свърши всичко?Но как свърши всичко
Ne mogu si objasniti
Ne dostaje mi malo zrak koji smo stvoriliIli jednostavno bjelina tvojih leđa..nanananaI taj sat koji se ne okrećeUvijek je stajao mirno od jutra do mrakaPopravio te je kao što sam jaNikada ne plačem za tobomNeću učiniti ništa slično tome...nononono,Da, priznajem, pomalo razmišljam o tebiAli povućem se nazadNe dodiruješ me više
Samo kada pomislimKako je besmisleno govoritiI vjerovati da sam dobroKada je zima i tiPovuće svoje tople rukePrestala si grliti me i ponavljati miKako sam velik,Podsjećaš me da sam oživljenU mnogim stvarima...nanananaKuće,knjige,auta,putovanja, papir novinaIako više ne vrijedimNišta, na krajuDajem ti pravo da sanjašI ako osjećaš tako, ostavit ću te da odešIzvini,nikada nisam želio uznemirivati teAli možeš li mi reći kako ovo sve zaustavitiNe mogu si objasnitiJa ne mogu si objasniti
Duboka noć i puni mjesecSamo nam nudi atmosferu kao poklonAli volio sam to i još uvijek volimSvaki detalj je komadić zraka koji mi nedostajeI osjećam tako...Možda zato što je proljeće...Ali ovo opravdanje više ne drži do sebe...
Samo kada pomislimKako je besmisleno govoritiI vjerovati da sam dobroKada je zima i tiPovuće svoje tople rukePrestala si grliti me i ponavljati miKako sam velik,Podsjećaš me da sam oživljenU mnogim stvarima...nanananaKuće,knjige,auta,putovanja, papir novinaIako više ne vrijedimNišta, na krajuDajem ti pravo da sanjašSamo kada pomislimKako je besmisleno govoritiI vjerovati da sam dobroKada je zima i tiPovuće svoje tople rukePrestala si grliti me i ponavljati miKako sam velik,Podsjećaš me da sam oživljenU mnogim stvarima...nanananaKuće,knjige,auta,putovanja, papir novinaIako više ne vrijedimNišta, na krajuDajem ti pravo da sanjašI ako osjećaš tako, ostavit ću te da odešIzvini,nikada nisam želio uznemirivati teAli možeš li mi reći kako ovo sve zaustavitiNe mogu si objasnitiJa ne mogu si objasniti
Nem tudom megmagyarázni magamnak
Kicsit hiányzik nekem az a szellőVagy egyszerűen csak a hátad fehérségeÉs az az óra, ami nem jártMegállt és úgy maradt reggeltől estigÉs (csak) nézett meredten rád, ahogyan én isNem sírok többé értedNem csinálok semmi hasonlót...nemnemnemnemIgen, bevallom, gondolok néha rádDe elhúzódomNem érintesz meg többé
Csakhogy arra gondoltam,Milyen hasztalan is össze-vissza beszélniÉs hinni, hogy jól vagyokMikor beköszönt a tél és teVisszahúzod meleg kezeidet,Nem ölelsz meg és nem mondod, hogynagyszerű vagyokEmlékszel rám, ahogy újra életre kelekOly sok dologban ...nanananaHázak, könyvek, autók, utazások, újságok lapjaiAkkor is, ha nem igazán jelentek már nekedSemmitMegengedem, hogy álmodozzÉs ha van kedved, elindulj sétálniBocsáss meg, hisz tudod, nem akarlak többé zaklatniDe nem mondanád meg, hogyan érhet ez véget?Nem tudom megmagyarázni magamnakÉn nem tudom megmagyarázni magamnak
A mély éjszaka és a kerek holdCsupán hangulatot ajándékoztak nekünkDe azt szerettem és szeretem mégS minden részlet mintha levegő lenne, úgy hiányzik,És ha így is érzekBiztos csak a tavasz miatt vanDe (ez) a kifogás sem működik már
Merthogy arra gondoltam,Milyen hasztalan is össze-vissza beszélniÉs hinni, hogy jól vagyokMikor beköszönt a tél és teVisszahúzod meleg kezeidet,Nem ölelsz meg és nem mondod, hogynagyszerű vagyokEmlékszel rám, ahogy újra életre kelekOly sok dologban ...nanananaHázak, könyvek, autók, utazások, újságok lapjaiAkkor is, ha nem igazán jelentek már nekedSemmitMegengedem, hogy álmodozzCsakhogy arra gondoltam,Milyen hasztalan is össze-vissza beszélniÉs hinni, hogy jól vagyokMikor beköszönt a tél és teVisszahúzod meleg kezeidet,Nem ölelsz meg és nem mondod, hogyNagyszerű vagyokEmlékszel rám, ahogy újra életre kelekOly sok dologban ...nanananaHázak, könyvek, autók, utazások, újságok lapjaiAkkor is, ha nem igazán jelentek már nekedSemmitMegengedem, hogy álmodozzÉs ha van kedved, elindulj sétálniBocsáss meg, hisz tudod, nem akarlak többé zaklatniDe megmondanád, hogyan érhet ez véget?
Jeg Kan Ikke Forklare Det Til Meg
Jeg savner et litt luften som trekketEller bare din hvite ryggen .. na na na naOg den klokken som rente ikkeDet var alltid stoppet fra morgen til kveld.Som jeg gjør, det stirret på degJeg gråter aldri for degJeg vil ikke gjøre noe sånt ... nei nei neiJa, jeg tilstår det, jeg tenker et litt på degMen jeg unngår detDu ta på meg ikke mer
Bare det, jeg tenkte om hvordan det er meningsløst å tale i ørskeOg å anta til å være godt når det er vinter og duTa bort hendene dine varmeDu omfavne meg ikke og gjentar meg at jeg er voksen,du minne på meg at jeg gjenoppleve så mange ting.. na^Hus, bøker, biler, reiser, sider av avisAt selv om jeg er ikke verdt noe, for deg minstJeg tillate deg til å drømmeOg hvis ønsker du, til å forlate deg spasereBeklager, vet du, jeg ønsker å forstyrre deg aldriMen vil du fortelle meg hvordan kan det slutte?Kan ikke forklare det til megJeg kan ikke forklare det til meg
Den dype natten og fullmånenTilbudt oss en gave bare atmosfærenMen jeg elsket hun/han og fortsatt elsker hun/hanHver detalj er luft som jeg savnerOg hvis jeg er så .. det kunne være våren ..Men den unnskyldningen holder ikke mer ..
Bare det, jeg tenkte om hvordan det er meningsløst åtale i ørskeOg å anta til å være godt når det er vinter og duTa bort hendene dine varmeDu omfavne meg ikke og gjentar meg at jeg er voksen,du minne på meg at jeg gjenoppleve så mange ting.. na^Hus, bøker, biler, reiser, sider av avisAt selv om jeg er ikke verdt noe, for deg minstJeg tillate deg til å drømme ...Bare det, jeg tenkte om hvordan det er meningsløst å tale i ørskeOg å anta til å være godt når det er vinter og duTa bort hendene dine varmeDu omfavne meg ikke og gjentar meg at jeg er voksen,du minne på meg at jeg gjenoppleve så mange ting.. na^Hus, bøker, biler, reiser, sider av avisAt selv om jeg er ikke verdt noe, for deg minstJeg tillate deg til å drømmeOg hvis ønsker du, til å forlate deg spasereBeklager, vet du, jeg ønsker å forstyrre deg aldriMen vil du fortelle meg hvordan kan det slutte?
Eu Não Sei Explicar Para Mim Mesmo
Sinto um pouco de falta do ar que sopravaOu simplesmente da sua branca espinhaE aquele relógio não andavaEle estava sempre parado, da manhã à noiteE ele te olhava como euEu nunca choro por vocêNão farei nada similar... Não, não, não, nãoSim, eu admito que penso um pouco em vocêMas eu vou escapar dissoVocê não me toca mais
Eu só pensava no quanto inútil era enlouquecerE acreditar que estava bem quando era invernoE você levou suas mãos quentes emboraVocê não me abraça mais nem me repete que eu sou grandeVocê me lembra que eu vivo de novo em tantas coisas...Casas, livros, carros, viagens, folhas de jornalE que mesmo se eu não valer nada, ao menos para vocêEu permito que você sonheE se você quiser, eu te deixarei ir emboraDesculpe-me, você sabe que eu nunca quis perturbar vocêMas você pode me dizer como isso pode acabar?Eu não sei explicar para mim mesmoEu não sei explicar para mim mesmo
A noite funda e a lua cheiaSó nos oferecia como presente a atmosferaMas eu amava e eu ainda amoCada detalhe é o ar que me faltaE se eu estou assim, será a primaveraMas a desculpa não serve mais...
Eu só pensava no quanto inútil era enlouquecerE acreditar que estava bem quando era invernoE você levou suas mãos quentes emboraVocê não me abraça mais nem me repete que eu sou grandeVocê me lembra que eu vivo de novo em tantas coisas...Casas, livros, carros, viagens, folhas de jornalE que mesmo se eu não valer nada, ao menos para vocêEu permito que você sonheEu só pensava no quanto inútil era enlouquecerE acreditar que estava bem quando era invernoE você levou suas mãos quentes emboraVocê não me abraça mais nem me repete que eu sou grandeVocê me lembra que eu vivo de novo em tantas coisas...Casas, livros, carros, viagens, folhas de jornalE que mesmo se eu não valer nada, ao menos para vocêEu permito que você sonheE se você quiser, eu te deixarei ir emboraDesculpe-me, você sabe que eu nunca quis perturbar vocêMas você pode me dizer como isso pode acabar?
Nasıl açıklayacağımı bilmiyorum
Çekilen havayı özlüyorum birazYada basitçe sırtı’nın beyazlığınıVe o saat çalışmıyorduHep durdu sabahtan akşama kadar.Benim gibi , o seni onardıSenin için artık hiç ağlamıyorumBöyle birşey yapmayacağım ...hayır hayır hayırEvet, kabul ediyorum, seni birazcık düşünüyorumAma geri çekiliyorumArtık bana dokunmuyorsun
Sadece bağırıp çağırmanın ne kadar faydasız olduğunu düsünüyordumVe iyi olacağına inanıyorum kış olduğunda ve sensıcak ellerini çektiğindeBana sarılma ve benim bir yetişkin olduğumu tekrarla,Birçok şeyi tekrar yaşayarak hatırlıyorum.Evler, kitaplar, arabalar, geziler, gazete sayfalarıVe hatta çok değerli olmasam bile, en azından senin içinHayal etmene izin veriyorumŞayet yürüyüp gitmene izin vermemi istiyorsanAffedersin, seni rahatsiz etmeyi hiç istemedimAma bütün bunları nasıl sonlandıracağımı söyleyebilir misin?Nasıl açıklayacağımı bilmiyorumBen nasıl açıklayacağımı bilmiyorum.
Derin karanlık ve dolunaySadece atmosferi hediye olarak sunuyorlarAma onu sevdim ve hala seviyorumHavanın her ayrıntısını özlüyorumVe ben böyle olduğumda... bahar olacak...Ama daha fazla bahane sunma...
Sadece bağırıp çağırmanın ne kadar faydasız olduğunu düsünüyordumVe iyi olacağına inanıyorum kış olduğunda ve sensıcak ellerini çektiğindeBana sarılma ve benim bir yetişkin olduğumu tekrarla,Birçok şeyi tekrar yaşayarak hatırlıyorum.Evler, kitaplar, arabalar, geziler, gazete sayfalarıVe hatta çok değerli olmasam bile, en azından senin içinHayal etmene izin veriyorumŞayet yürüyüp gitmene izin vermemi istiyorsanAffedersin, seni rahatsız etmeyi hiç istemedimAma bütün bunları nasıl sonlandıracağımı söyleyebilir misin?