Kucak Kucak
175 numara Barış Manço caddesi,Yapacağım bin bir numara, ah olmasa o abisi,Evinde, okulunda gayet basit hikayesi,Küçük şeylerle mutlu, Yok ne markası, ne payesi.
Ben o saflığa vurgun, aynaya bakıyorum,Bi sihirli göz değdi, tozumu atıyorumBak kucak kucak güllerle,Böreklerle, ballarla,Kısmetse Allah'ın emri,Peygamberin kavliyle.
Hiç gayret sarf etmeden, tamamıyla kendisi,Evsizleri beslerken, kucağında kedisi,Seviyor hayvanları, ayırmıyor hiç canlarıYüreğiyle tanıyor bence o insanları.Ne zaman büyüdün sen? Nedir bu olgunluğun?Üzerinden akarken, Tertemiz çocukluğun.