Δε μπορώ να χαραμίσω
Μακρύς και σκοτεινός ετούτος ο χειμώναςστα μάτια σου μονάχα, μονάχα μια βροχή.Μια στιγμή και φάνηκε σαν να ‘τανε αιώναςστους δρόμους περπατάμε τώρα μοναχοί.
Δε μπορώ να χαραμίσω άλλη ανάσα μακριά σουπόσο λίγες είν’ οι λέξεις όταν βρίσκομαι μπροστά σου.Δε μπορώ να χαραμίσω άλλη ανάσα μακριά σουπόσο λίγες είν’ οι λέξεις όταν βρίσκομαι μπροστά σου.
Αγάπη αν είσαι αληθινή τον πόνο έλα στάξεστου κορμιού την πιο στεγνή, την πιο στεγνή πληγή.Αγάπη αν είσαι αληθινή τον πόνο έλα διώξενα σπάσει μια για πάντα του ονείρου η χορδή.
Δε μπορώ να χαραμίσω άλλη ανάσα μακριά σουπόσο λίγες είν’ οι λέξεις όταν βρίσκομαι μπροστά σου.Δε μπορώ να χαραμίσω άλλη ανάσα μακριά σουπόσο λίγες είν’ οι λέξεις όταν βρίσκομαι μπροστά σου.