снегулка (Snegulka)
Јас место тебе сега самсо раце небото го допирамза ангели да ме земат додека тикон него паѓаш како снегулкаод небо сега
Позери позират, мангупи фолиратДевојки кризират а ко да дилам бело јаЈак сум ја а еве рака ти беше најакатаВилици по тебе доле паѓаа ко доминаТело ко на богиња, насмевка што убиваИ очи низ кои гледам како блеска цела вселенаА во неа ко самата љубов да се родилаПретворила во звезда и во срце ме погодилаАнти ти сум скроз мојот свет нема влезУ мобил unread смс 156Не се давам на никој јас сум друга школа мангупскаВо мене може дури твојот фраер да се затрескаТе фатив крш лом хај и направен стубКо вратарот на врата што те пуштил тебе во клубБеше бомба некој мораше да те демонтираЈас те гушнав и ти на моите усни експлодира...
Јас место тебе сега самсо раце небото го допирамза ангели да ме земат додека тикон него паѓаш како снегулкаод небо сега
Кога бев мал силно верував љубовта е светаСила што ја врти целата планетаТи ме врати баш во тоа верме некако менеИ остави сам таму да бидам сам без тебеА знам каково срце имаш - не е окна некој мал принц ти да си само трофејзошто право машко знае кога право машко сакаДека снегулка ко тебе не се пушта од ракаИ Ромео да бидам сега џабе ке е сеНикој не те буди тебе горе од облацитеТи си солза во светот мој што нејкам да ја бришамЗошто само со неа на лице можам да дишамНе ми суди што те сакам тоа и мене ми сметаЈас сум скаран со срцево само потебе летаА да и не сум принц сега а баш би биле добар парДури малце ми е криво што јас сега сум цар!
Јас место тебе сега самсо раце небото го допирамза ангели да ме земат додека тикон него паѓаш како снегулкаод небо сега
Да не отидам со паметот во ноките размислувамЗа животот за среќата, вистината, вселенатаЗошто месечината е толку осаменаЗошто среќата баш сега ме напуштаАко освоив се тогаш што потоаИ ако љубовта е света зошто ме убиваМислам на тајните што ги чувам во себеМислам на се а на крај мислам на тебеТи си последен сон со јаве што се смешалНа едно дете како тебе што е "so special"Со соништа до звездите од клупите под зградитеДете со небесно срце во градитеи рацете во оган по секој сон што ке го сониАко тоа дете со нив денес брои милиониНе се плаши за мене јас ке бидам во редМи фалиш само ти за да бидам најак на свет!
Јас место тебе сега самсо раце небото го допирамза ангели да ме земат додека тикон него паѓаш како снегулкаод небо сега