Apo To Apeiro Se Sena
Μέσα από τόσα τραύματα υπάρχωσαν πέτρα σκοτεινή μες στο νερό.Στους δρόμους που περπάτησες θέ’ να `ρθω,το δροσερό χαλάζι των ματιών σου για να πιω.
Με ένα ζευγάρι μάτια φοβισμένακαι με μια αστροφώτιστη αγκαλιά,πες μου τι θα `μαι αλήθεια εγώ χωρίς εσένακαι σε ποια κόλαση θα ξοδευτώ ξανά;
Μικρό κορίτσι με τα βήματα χαμένα,τυχαία γόνατα ξεκούρασαν τα οστά μουμα πάντα θα `ρχομαι απ’ τ’ άπειρο σε σέναμε το χαμόγελό σου στη ματιά μου.