Drakos (Δράκος)
Και πάλι βάζεις στο μυαλό σου το μεγάλο κακόκι όμως εγώ είχα απλά κάτι μικρό να σου πωπως δεν αλλάζει πια η μέρα με σένα μακριάμη μου φύγεις πια
Πάλι η ίδια ειρωνεία για τα όπλα τιμήκι όμως τα έχω καταθέσειστης καρδιάς σου τα μηΣαν μολυβένιο στρατιωτάκιπέφτω μεσ’τη φωτιάΜη μου φύγεις πια
Είναι καιρός που περιμένω να περάσει ο καιρόςνα γίνουμε ποτάμι οι δυο μαςκαι αέρας ζεστόςΠου ό,τι βρίσκει το αλλάζει, το ανεβάζει ψηλάΜη μου φύγεις πια, μη μου φύγεις πιαΕίναι καιρός που περιμένω να περάσει ο καιρός
Με προκαλείς σαν να’μαι τύχημε τα μάτια κλειστάΜα εγώ σε ξέρω και τα λάθη σου τα βλέπω σωστάΔε μ’ακουμπάνε αυτά τα λόγιαπου’ναι τώρα σβηστάΜη μου φύγεις πια
Και πάλι βγάζεις ιστορίεςκαι τον δράκο κρατάςΝα κυνηγάει τους κακούς μα να χτυπάει εμάςκι εγώ κοντά σου να ελπίζω να κρατάω γεράΜη μου φύγεις πια