Kyma ginesai (Κύμα γίνεσαι)
Φώτισες τις κόρες των ματιών μουάστρο που τη νύχτα το σκάεικι απ'τα χείλη μου ζητάειλίγες ώρες να περνά.
Σβήνω στο κρασί να μη με κάψειςχάνω το κεφάλι μου μετάτραγουδώ μες στα στενάσε ζητώ παίρνω φωτιά.
Σώματα τσακισμέναβράχια ερωτευμέναπου τα δέρνει ίδια θάλασσαη ίδια ζωή τα ενώνεικαι η ίδια τα εκδικείται
χωρίζει αυτά που την προκάλεσανκαι τη σπατάλησαν.
Μου 'πες καληνύχτα πριν ξαπλώσειςπάνω στου Μορφέα τα φτεράκύμα γίνεσαι ξανάκι ειν' τα χέρια μου αμμουδιά.
Ξόδεψα τα δάκρυα της ψυχής μουγια να μην τη βλέπεις να πονάμέρα γίνεται ξανάκαι σε παίρνει μακριά.