stalia stalia
Στάλα η ζωή, περνάειφεύγει, πίσω δε γυρνάειχάνεται όταν θυμώνεικαι τον χρόνο τον χρεώνει
Παίρνει πίσω τα κλεμμένα,δε χαρίζει σε κανένα,φεύγει γρήγορα για όποιον δεν ξέρει να μετράει,τον κοροϊδεύει και γελάει.
Σταλιά σταλιά, θα σε πιω σταλιά σταλιά,μες στο ποτήρι μου σε βάζω.Γουλιά γουλιά, θα σε πιω γουλιά γουλιά,κι όταν μεθύσω, ας πεθάνω.
Στάλα η ζωή, περνάειφεύγει, πίσω δεν κοιτάειγίνεται αέρας που σε παίρνει και σε πάει,χωρίς να σταματάει.
Παίρνει πίσω αυτό που δίνει,σε κανέναν δεν αφήνει,γίνεται σκοινί κι όταν σε δένει σε τραβάεισε μεγαλώνει, σε γερνάει.