I skala tou ouranou
Καμμιά φορά που οι ζωντανοίστις πόρτες στέκουν ορφανοίξεσπάει μια μπόρα μακρυνήΣαβαχθανί σημαίνειΚι απ' του Παράδεισου το φωςγυρνάει του Κάϊν ο αδελφόςκαι λέει της πίκρας ο ανθόςστη γη μονάχα βγαίνειΜα εσύ που ζεις παντοτινάδυο δάκρυα δώσ' μου γιορτινάνα πίνω εδώ στα σκοτεινάγιατί είμαι διψασμένηΚαμμιά φορά που οι ζωντανοίδεν έχουν στάλα υπομονήραγίζει η γυάλα η γαλανήΛαμά, λαμά σημαίνειΑγάπη αν έχεις αλλουνούτη σκάλα πάρε τ' ουρανούΜα πέτα τ' όνειρο απ΄το νουαλλοιώς δεν ανεβαίνειΚι εσύ που ακούς και δεν μιλάςμα σαν ευχή μοσχοβολάςδυο φύλλα δώσ' μου της καρδιάςγιατί είμαι γυμνωμένη