Sto pikrameno dilino ( Στο πικραμένο δειλινό )
Στο πικραμένο δειλινόκαθώς ο ήλιος πέφτειτ’άσπρα μαλλιά που φτάσανεκοιτάζω στον καθρέφτη
Κλαίει η καρδιά και δεν μπορώτο δάκρυ να κρατήσωΠώς ήμουνα, πώς έγινακαι πώς θα καταντήσω
Εγέρασα πολύ νωρίςκαι πριν από την ώραχαράζουνε το πρόσωποβαθειά ρυτίδες τώρα
Στο πικραμένο δειλινόξυπνούν οι αναμνήσειςείναι καημό να μην μπορείςτο παρελθόν να σβήσεις