Farah (Φαράχ)
Κλαίω, θρηνώ για σένα νύχτα μέρα,χαμένη μου χαρά, Φαράχ, Φαράχ, Φαράχ,τα δυο σου χείλη τα γλυκάκάποτε μου `διναν φιλιά.
Τώρα μες στον πόνο λιώνω,μέρα νύχτα μαραζώνω αχ!Φαράχ, Φαράχ, Φαράχ.
Ούτε στιγμή δε φεύγεις απ’ το νου μουκι ο πόνος δεν περνά, Φαράχ, Φαράχ, Φαράχ,έφυγες κι έφυγε η χαράαπ’ την φτωχή μου την καρδιά.
Τώρα μες στον πόνο λιώνω,μέρα νύχτα μαραζώνω αχ!Φαράχ, Φαράχ, Φαράχ.
Δεν έχω πια ζωή χωρίς εσένααγάπη μου γλυκιά, Φαράχ, Φαράχ, Φαράχ,αφού μ’ αρνήθηκες κι εσύδε με βαστάει πια η γη.
Μα στον Άδη κι αν θα πάωδε θα πάψω να πονάω, αχ!Φαράχ, Φαράχ, Φαράχ.