Σ’ έχω ώρες ώρες μα το Θεότόσο πολλή ανάγκηπου τρέχουν απ’ τα μάτια μουθάλασσες και πελάγη
Στείλε ένα γράμμα μια συλλαβήαν έχεις το Θεό σουπου κρέμομαι απ’ τα χείλη σουκι είμαι στο έλεός σου
Ανάθεμά σε δε με λυπάσαιπου καίγομαι και λιώνωπου μ’ έκανες και σ’ αγαπώκαι τώρα μαραζώνω
Κλειδώθηκαν οι σκέψεις μουμες στου μυαλού τα υπόγειααχ πόσα θέλω να σου πωμα δεν υπάρχουν λόγια
Ανάθεμά σε δε με λυπάσαι ...
به خدا قسم وقت هایی هستکه من به تو خیلی نیاز دارمکه دریاها و اقیانوس هااز چشم من سرازیر می شوند
نامه ای بفرست، تنها یک هجا_اگر به خدا اعتقاد داری_برای حلق آویز کردنِ من از لب هایتکه اینگونه در رحمت تو خواهم بود
لعنت به تو!که به من رحم نمی کنیوقتی می سوزم و ذوب می شوموقتی مرا عاشق تر می کنیو حالا من رو به پایانم
تمام فکر هایم در سلول های مغزم قفل شده اندوای! چقدر دوست دارم با تو حرف بزنماما هیچی کلمه ای اینجا نیست
لعنت به تو!که به من رحم نمی کنیوقتی می سوزم و ذوب می شوموقتی مرا عاشق تر می کنیو حالا من رو به پایانم