Yalan (うそ)
Çocukların masum gözlerine bak“Herkes bir zamanlar öyleydi”Ne, öyle mi?Bir İK bölümü gibi, dünyaya tepeden bakıyorumBir kuş kafesinin içerisindeydimKustuğum kelimeler sadece egoistik, tartışmalı ifadelerdiBu hale geldim. Sebebi nedir?Başka insanlara sürtüyorum, kendi tozumuNereye dönersem, yine sese biniyorumYalnızlığın dikkat dağıtıcılığıAşağı bakarak beni onunla kıyaslıyorsun, rahatladığını söylemiştinKalan şeyler melankoli, tatmin olmuşluk, üstünlük, boş hisler, yalnızlık, kayıpŞimdi gözlerimi gerçeklikten çevirmek istiyorumSadece güzel yerlere bakmak istiyorum, ve rüya görmek
Yetişkinlerin yalanlarından içeri bakabiliyor musun?Yine yalan söyledim
Yapışıyorum, anıların üstüne yapışıyorumDürüstlük acımasızdır, başka bir seçeneğin olmadığı hissiBoşuna var oluş, bana kalırsa o kelime uygun“Evet, anlıyorum, o da yine bunu ışığa getiriyor”Kıvranan ve bulanık bir şey kalbimi örtüyorGerçeği göremeyen bir hale geldimGöz alıcı bir koku, başka insanlara bakıyorumKıkırdıyorum ve gülüyorum, etrafımda dönüyorumMerhaba? Tanrı? Beni duyabiliyor musun?Gire basmak Sillere basmaya bir baraj kurarPohpohlanmaktan hoşlanan aptal insanlara bağlıyımCesarete ve acıya alışkın, bu hastalıklı kalpbana ait ama, kimin için? Ne için?
Yetişkinlerin yalanlarından içeri bakabiliyor musun?Yetişkinler de, yine yalan söylediler