Ftes(Φταις)
Φταις, που φτάσαμε ως εδώκαι μέρα νύχτα ζωστης μοναξιάς σου το βυθόΦταις, που μου’λειψες πολύκαι κάθε σου φιλίμε χαρακώνει σαν γυαλί
Φταις, μου σκότωσες το χθεςμου άνοιξες πληγέςκι έγινες πόνος κι ερημιάΦταις, που δίχως να ντραπώκι απόψε θα σου πωδε σε συγκρίνω με καμιά
Φταις, που έφυγες νωρίςκαι μ’άφησες χωρίςένα σου χάδι να σωθώΦταις, που κόπηκα στα δυοπου έπαψα να ζωκι όμως ακόμα σ’ αγαπώ
Φταις, που πρόδωσες το χθεςπου έγινα σκιέςτα όνειρά μας τώρα πιαΦταις, που ψάχνω να σε βρωλες κι είσαι ακόμα εδώμα δεν υπάρχεις πουθενά
Φταις, μου σκότωσες το χθεςμου άνοιξες πληγέςκι έγινες πόνος κι ερημιάΦταις, που δίχως να ντραπώκι απόψε θα σου πωδε σε συγκρίνω με καμιά
Φταις, που έφυγες νωρίςκαι μ’άφησες χωρίςένα σου χάδι να σωθώΦταις, που κόπηκα στα δυοπου έπαψα να ζωκι όμως ακόμα σ’ αγαπώ