Mashrou' Leila "Wa Nueid (ونعيد)" paroles

تکرار می کنیم

سحر را به انتظار می نشینیم به شمردن تمام ستاره هاو دوباره و دوباره و دوباره (تکرار می کنیمصخره ها مان را حمل می کنیم و از بالای کوه پرت می کنیمو دوباره و دوباره و دوبارهچشم هامان باز است وقتی درش خاک می پاشندبهشان (به آنها) بگو هنوز می بینیممی توانیم از خوردن امتناع کنیم، حتی وقتی مردم استخوان های(بیرون زده)مان را می بینندبهشان بگو ما گرسنه نیستیم

آنقدر تکانش می دهیم تا قفسی، که خود ماست،‌ نابود شودبه من بگو از چه می ترسیکه دوام می آوریم تا رویایی را که برایش جنگیدیم از پا درآریم بهشان بگو ما هنوز گواهیمکه پرواز می کنیم، به خزیدن راضی نمی شویم زمستان را که رو شانه هامان حمل کنیم، روزگار (سرنوشت) بهار را می آورد

بهشان بگو ما هنوز ایستاده ایم، بهشان بگو ما هنوز گواهیمبهشان بگو ما هنوز می بینیم، بهشان بگو ما گرسنه نیستیمبهشان بگو ما هنوز گواهیم، بهشان بگو ما گرسنه نیستیم