Katër Stinët E Dashurisë
Se mbajë n'mend si shkoi PranveraSi më ike edhe tiZogjtë sërish i solli eraStreha zu e pikon shi.Ditët ikin ndërrohet stinaNdërrojmë dhe ne por jo kujtimiNë një kopsht me trëndelinaMidis vere resh trishtimi.
Rrushi nxin tutje në vreshtaKokërrzohet loti gurrëShtrat me gjethe bëri vjeshtaPritjen time si dikur.Zuri dimri borë e trashëVello e bardhë e nusërisëSe si ikën nuk i pashëKatër stinët e dashurisë
Në fund të botës anë skajKu ke humb, o shpirt pa faj ?Nuk të gjej as nuk më gjenMalli ytë të qet s'më len.As një letër e asnjë fjalëDashuri që djeg si zjarr,
Se si ikën nuk i pashëKatër stinët e dashurisë