Η Μπαλάντα του στρατιώτη
Την ώρα που ο λεβέντηςστον πόλεμο κινούσεη αγαπημένη του έκλαιγεκαι τον παρακαλούσε:
Μακριά στη μάχη σαν βρεθείςκαλέ μου, έχε το νου σουφυλάξου από τη μάνητακι απ’ το σπαθί του οχτρού σου.
Μπροστά πολύ μην προχωρείςπίσω μην απομένειςμπροστά φωτιά, πίσω φωτιάκαταμεσής να μένεις.
Μονάχα ξέρει ο μεσιανόςνα τρέξει να πηδήξεικι αυτός μονάχα σπίτι τουμια μέρα θα γυρίσει.