Meni je Bog daoda sad poslije svegagledam kako grliskako ljubis njega
Meni je Bog daoda mi dusa lutapo zemaljskom paklutu na kraju puta
U dugim zimskim nocimakad vjetar nosi sjecanjaa ja se pitam jesi lijesi li me ikad voljela
Ref.A da je srece biloti bi sa mnom spavalaa da je srece bilodjecu bi mi rodila
Bóg pozwolił,bym teraz, po tym wszystkim,patrzył, jak przytulasz,jak całujesz innego.
Bóg pozwolił,by ma dusza się błąkała,po tym ziemskim piekle,tu, na końcu drogi.
Podczas długich, zimowych nocy,gdy wiatr unosi wspomnienia,pytam, czy ty,czy ty kiedykolwiek mnie kochałaś?
Gdybyśmy mieli szczęście,sypiałabyś przy mnie.Gdybyśmy mieli szczęście,urodziłabyś mi dzieci.