Ma certe nostre sere hanno un coloreche non sapresti diresospese fra l'azzurro e l'amarantoe vibrano di un ritmo lento, lentoe noi che le stiamo ad aspettarenoi le sappiamo prigionierecome le onde del mare,come le stelle del mare.
si muovono e c'incantano le oredi certe nostre seree sanno di partenza e di tramontoe di sorvolare lento, lentoma noi che le sappiamo prigionierenon le possiamo liberarecome le onde dal marecome le stelle dal mare
Μα κάποια βράδια μας έχουν ένα χρώμαπου δε θα μπορούσες να περιγράψεις,αιωρούμενα ανάμεσα στο γαλάζιοκαι στο χρώμα του αμάραντουκαι πάλλονται μ' έναν ρυθμό αργό, αργόκι εμείς που τα περιμένουμεξέρουμε πως είναι φυλακισμένα,όπως τα κύματα της θάλασσας,όπως τ' αστέρια της θάλασσας.
Κινούνται και μας μαγεύουν οι ώρεςκάποια βράδια μαςκαι έχουν τη γεύση της αναχώρησης και του δειλινούκαι της αργής, αργής πτήσηςεμείς όμως που ξέρουμε πως είναι φυλακισμένεςδεν μπορούμε να τις ελευθερώσουμε,όπως τα κύματα από τη θάλασσα,όπως τ' αστέρια από τη θάλασσα