Himinhvel
Mér líkar svo velhvernig þú segir sögurþær flytja mig í annan heimÁ fjarlægri slóðgreini ekki lengur hljóðinné vindinn, reika þyngdarlaus
Sólina hvergi séöllum stundum gleymi mérhiminhvelið yfirgef
Óreiðan eykststöðugt með niðurbrotiþað rennur allt sitt skeið
Þá dreifist orkan í fögrum dansihandan tímans verður tilgeimryk sem umbreytist í ljós
Sólina hvergi séöllum stundum gleymi mérog hjartahólfin fyllastundur sem það erhið taumlausa aflsem sendir mig aftur heim