Ήταν μεγαλύτερός της
Αυτός ήταν μεγαλύτερός της.Αυτή ήταν όμορφη,Στη μικρό της σώμα βρίσκονταν η ψυχή,Αυτοί περπατούσαν μαζί,Αυτοί δεν τσακώνονταν για μικροπράγματα.
Και όλοι οι γύρω έλεγαν,πως και δεν είναι σύζυγοι,Και μόλις μία λεπτομέρειαΤον έκανε να χάνει τα λογικά του,Αυτός αγαπούσε αυτήν,Κι αυτή αγαπούσε να πετάει τις νύχτες.
Αυτός υπέφερε, αν πίσω από το παράθυρο ήταν σκοτεινά,Αυτός δεν κοιμόταν, κλείδωνε το παράθυρο για τη νύχτα,Αυτός έκλαιγε με λυγμούς, έπινε στην κουζίνα πικρό τσάι,Την ώρα που εκείνη πετούσε τις νύχτες.
Και μετά τις πρωινές ώρες αυτή ορκίζονταν,Ότι χτες ήταν η τελευταία φορά,Αυτός συγχωρούσε,όμως τη νύχτα έχει σκοτάδι πίσω από το παράθυρο,Και παρ'όλα αυτά, αυτή έφευγε για να πετάξει..
Κι αυτός της χάριζε τριαντάφυλλα,Της αγόραζε αρώματα,Της αφιέρωνε τραγούδια,Της διάβαζε στίχους,Αυτός πιανόταν από την κλωστήΣαν να ήταν ο τελευταίος ηλίθιος
Αυτός φοβόταν ότι κάποτε κάτω από το ολόγιομο φεγγάριΑυτή θα ξεχάσει τον δρόμο της επιστροφήςΚαι μια νύχταΈγινε ακριβώς έτσι
Αυτός υπέφερε, αν πίσω από το παράθυρο ήταν σκοτεινά,Αυτός δεν κοιμόταν, κλείδωνε το παράθυρο για τη νύχτα,Αυτός έκλαιγε με λυγμούς, έπινε στην κουζίνα πικρό τσάι,Την ώρα που εκείνη πετούσε τις νύχτες.
Και μετά τις πρωινές ώρες αυτή ορκίζονταν,Ότι χτες ήταν η τελευταία φορά,Αυτός συγχωρούσε,όμως τη νύχτα έχει σκοτάδι πίσω από το παράθυρο,Και παρ'όλα αυτά, αυτή έφευγε για να πετάξει.
Και επί τρεις μέρες και τρεις νύχτεςΑυτός δεν κοιμόταν και δεν έτρωγεΑυτός καθόταν πλάι στο παράθυροκαι κοιτούσε τον ουρανόΑυτός πρόφερε το όνομά τηςΈβγαινε στη βεράντα για να την υποδεχτείΚι όταν το φεγγάρι άρχισε να μικραίνειΑυτός έκανε ένα βήμα στο κενό όπως έκανε κι αυτήΑυτός πέταξε, όπως πετούσε αυτήΜόνο που όχι προς τα πάνω, μα προς τα κάτω
Και μετά τις πρωινές ώρες αυτή ορκίζονταν,Ότι χτες ήταν η τελευταία φορά,Αυτός συγχωρούσε,όμως τη νύχτα έχει σκοτάδι πίσω από το παράθυρο,Και παρ'όλα αυτά, αυτή έφευγε για να πετάξει.
Adam büyüktü yaşça
Adam büyüktü yaşçaKız ise öylesi güzelKüçük bedeninde ruhunu misafir ederBirlikte yürürdülerAralarını bozmazdı küçük şeyler
Çevredekilerinin tepkisinden ziyadeEvli olmamalarına,Bir saçmalıktı sadeceOnu çeviren çılgınaAdam kızı çok severdi sevmesineKızsa umursamadan akardı gecelere
Acı çekerdi,ne zaman pencereler kararsaUyumazdı,kilitlenirdi camaAğlardı,mutfakta acı çayını içerkenTam da sevdiği gecelere akarken
Ve sabah kız yeminler ederdiDün gece için bu sondu derdiAffederdi adam,ama gece oluncaKız herşeye rağmen yine giderdi
Adamsa güller hediye ederdi,parfümler alırdıŞiirler okurdu,şarkılar yazardıVe bir aptal gibiUğrunda yanardı
Korkardı ki birgün dolunay altındaKız evin yolunu unutabilirdiVe tam da öyle oldu aslındaKayboluverdi bir gece vakti
Acı çekerdi,ne zaman pencereler kararsaUyumazdı,kilitlenirdi camaAğlardı,mutfakta acı çayını içerkenTam da sevdiği gecelere akarken
Ve sabah kız yeminler ederdiDün gece için bu sondu derdiAffederdi adam,ama gece oluncaKız herşeye rağmen yine giderdi
Ve üç gün üç geceNe yedi ne de içtiGökyüzüne bakarakPencereye kilitlendiİsmini tekrarlıyorduDerken pervaza çıktıVe ay gitgide küçülürkenO da boşluğa aktıKızın gecelerde uçtuğu gibiAma uçuşu yeryüzüneydi
Ve sabah kız yeminler ettiDün gece için bu sondu dediAffetti adam,ama gece oluncaKız herşeye rağmen yine gitti