Min Anisihis | Μην Ανησυχείς
Νόμιζα ότι μ' αγαπάςκι όπως εγώ μες στη σιωπή και εσύ με ψάχνεις,όμως παράλογα μιλάς,σ' άλλα στόματα ό,τι ζήσαμε πουλάςκαι μ' ανησυχείς, πώς μ' ανησυχείς,αν στο ψέμα τους θα παρασυρθείς.
Αν εγώ έχω εσένα, δε θέλω κανέναν,αυτό να τους πειςτα χέρια τ' απεγνωσμένα σου τα 'χω απλωμέναφανείς δε φανείς.Μα εσύ έχεις εμένα, μην τρέμεις κανέναν,εγώ είμαι εδώόπως τ' ακίνητα τρένα, τα αφιερωμένασε έναν σταθμό.Μην ανησυχείς, μην ανησυχείςαπό το ποτέ στο για πάντα εμείς.
Μου 'λειψε η γεύση των φιλιών,κι η φαντασία κάνει όνειρα να ζήσειμα ο άγγελός μου είναι απώνσα θυμωμένος με το λίγο των ψυχώνΜην ανησυχείς, μην ανησυχείςήρθε η ώρα πια να μ' εμπιστευτείς.
Αν εγώ έχω εσένα, δε θέλω κανέναν,αυτό να τους πειςτα χέρια τ' απεγνωσμένα σου τα 'χω απλωμέναφανείς δε φανείς.Μα εσύ έχεις εμένα, μην τρέμεις κανέναν,εγώ είμαι εδώόπως τ' ακίνητα τρένα, τα αφιερωμένασε έναν σταθμό.Μην ανησυχείς, μην ανησυχείςαπό το ποτέ στο για πάντα εμείς.
Φεύγουν τα χρόνια περνάνεσ' ό,τι αγαπώ ξεσπάνεκι όλα σαν στάχτη σκορπάνε σ'ωκεανό.Με τη ζωή μου μην παίξειςείτε βουβά είτε με λέξεις.Θέλω σαν φάρος να φέξειςγια να σε βρωΔεν ανησυχώ,δεν ανησυχώήρθε η ώρα πια να σ' εμπιστευτώ.
Αν εγώ έχω εσένα,δε θέλω κανέναν,αυτό να τους πεις.