بومباي
تُركتُ لاتصرف كما أشاءوانقضت الايام سواءلا احداث فيها
وكانت الجدران تتهدّمفي المدينةالتي نحبّ...وكانت الغيوم تحومفوق الهضابحاملةً دخاناُمن عل
ولكن...اذا ما أغلقت عينيكالا تشعر بأن شيئا لم يتغير؟ولكن...اذا ما اغلقت عينيكالا تشعر بأن مشهدًا قديما يتكرر؟
كيف بوسعي أن اتفاءل حيال ما يجري؟كيف بوسعي أن اتفاءل حيال ما يجري؟
لقد تبعثرنا وضيعتنامذمّاتنافي صمتك حين أحاطالغبار بنا
وكانت الجدران تتهدمفي المدينةالتي نحبّ...وكانت الغيوم تحومفوق الهضابحاملةً دخانامن علُ
ولكن...اذا ما أغلقت عينيكالا تشعر بأن شيئا لم يتغير؟ولكن...اذا ما اغلقت عينيكالا تشعر بأن مشهدًا قديما يتكرر؟كيف بوسعي أن اتفاءل حيال ما يجري؟كيف بوسعي أن اتفاءل حيال ما يجري؟أين
من أين نبدأ؟من الانقاض او من خطايانا؟من أين نبدأ؟من الانقاض او من خطايانا؟
وكانت الجدران تتهدمفي المدينةالتي نحبّ...وكانت الغيوم تحومفوق الهضابحاملةً دخانامن علُ
ولكن...اذا ما أغلقت عينيكالا تشعر بأن شيئا لم يتغير؟ولكن...اذا ما اغلقت عينيكالا تشعر بأن مشهدًا قديما يتكرر؟كيف بوسعي أن اتفاءل حيال ما يجري؟كيف بوسعي أن اتفاءل حيال ما يجري؟
Πομπηία
Έμεινα στις συσκευές μουΠολλές μέρες τέλειωσαν χωρίς να δώσουν τίποτα
Και οι τοίχοι συνέχισαν να γκρεμίζονταιΣτην πόλη που αγαπάμεΤεράστια σύννεφα αναποδογυρίζουν στους λόφουςΦέρνοντας το σκοτάδι από πάνω
Αλλά αν κλείσεις τα μάτια σουΔεν σου φαίνεται σχεδόνΌτι δεν άλλαξε τίποτα τελικά;Και αν κλείσεις τα μάτια σου,Δεν σου φαίνεται σχεδόνΌτι έχεις ξαναέρθει εδώ;Πώς θα μπορούσα να είμαι αισιόδοξος γι' αυτό;Πώς θα μπορούσα να είμαι αισιόδοξος γι' αυτό;
Πιαστήκαμε και χαθήκαμε στις αδυναμίες μαςΣτη στάση σου ενώ η σκόνη πέφτει γύρω μας
Και οι τοίχοι συνέχισαν να γκρεμίζονταιΣτην πόλη που αγαπάμεΤεράστια σύννεφα αναποδογυρίζουν στους λόφουςΦέρνοντας το σκοτάδι από πάνω
Αλλά αν κλείσεις τα μάτια σουΔεν σου φαίνεται σχεδόνΌτι δεν άλλαξε τίποτα τελικά;Και αν κλείσεις τα μάτια σου,Δεν σου φαίνεται σχεδόνΌτι έχεις ξαναέρθει εδώ;Πώς θα μπορούσα να είμαι αισιόδοξος γι' αυτό;Πώς θα μπορούσα να είμαι αισιόδοξος γι' αυτό;
Οο από πού ξεκινάμε;Από τα συντρίμια ή από τις αμαρτίες μας;Οο από πού ξεκινάμεΑπό τα συντρίμια ή από τις αμαρτίες μας;
Και οι τοίχοι συνέχισαν να γκρεμίζονταιΣτην πόλη που αγαπάμεΤεράστια σύννεφα αναποδογυρίζουν στους λόφουςΦέρνοντας το σκοτάδι από πάνω
Αλλά αν κλείσεις τα μάτια σουΔεν σου φαίνεται σχεδόνΌτι δεν άλλαξε τίποτα τελικά;Και αν κλείσεις τα μάτια σου,Δεν σου φαίνεται σχεδόνΌτι έχεις ξαναέρθει εδώ;Πώς θα μπορούσα να είμαι αισιόδοξος γι' αυτό;Πώς θα μπορούσα να είμαι αισιόδοξος γι' αυτό;
Pompeji
Minut jätettiin oman onneni nojaanMonta päivää hupeni, ilman näytettävää
Ja seinät vain sortuivat yhäRakastamassamme kaupungissaSuuret pilvet vyöryvät mäkien päälleTuoden pimeyden ylhäältä
Mutta jos suljet silmäsiTuntuuko melkein siltäEttei mikään muuttunutkaan?Ja jos suljet silmäsiTuntuuko melkein siltäEttä olet ollut täällä ennen?Kuinka pystyn olemaan optimistinen tämän suhteen?Kuinka pystyn olemaan optimistinen tämän suhteen?
Olimme sotkeutuneita ja hukassa kaikissa paheissammeAsennossasi, kun pöly laskeutuu ympärillämme
Ja seinät vain sortuivat yhäRakastamassamme kaupungissaSuuret pilvet vyöryvät mäkien päälleTuoden pimeyden ylhäältä
Mutta jos suljet silmäsiTuntuuko melkein siltäEttei mikään muuttunutkaan?Ja jos suljet silmäsiTuntuuko melkein siltäEttä olet ollut täällä ennen?Kuinka pystyn olemaan optimistinen tämän suhteen?Kuinka pystyn olemaan optimistinen tämän suhteen?
Oh mistä aloitamme?Raunioista vai synneistämme?Oh mistä aloitamme?Raunioista vai synneistämme?
Ja seinät vain sortuivat yhäRakastamassamme kaupungissaSuuret pilvet vyöryvät mäkien päälleTuoden pimeyden ylhäältä
Mutta jos suljet silmäsiTuntuuko melkein siltäEttei mikään muuttunutkaan?Ja jos suljet silmäsiTuntuuko melkein siltäEttä olet ollut täällä ennen?Kuinka pystyn olemaan optimistinen tämän suhteen?Kuinka pystyn olemaan optimistinen tämän suhteen?
Pompeji*
Bio sam prepušten svojim vlastitim sredstvimaMnogi su dani propali bez ičega za pokazati
I zidovi su se nastavljali rušitiU gradu koji volimoOgromni oblaci kotrljaju se preko brežuljakaDonoseći tamu odozgor.
Ali ako zatvoriš svoje oči,Čini li se skoro kaoDa se ništa uopće nije promijenilo?I ako zatvoriš svoje oči,Čini li se skoro kaoDa si bila ovdje ranije?Kako da budem optimist u ovome?Kako da budem optimist u ovome?
Bili smo zapleteni i izgubljeni u svim našim porocimaU tvojoj pozi dok se prašina sliježe oko nas
I zidovi su se nastavljali rušitiU gradu koji volimoOgromni oblaci kotrljaju se preko brežuljakaDonoseći tamu odozgor.
Ali ako zatvoriš svoje oči,Čini li se skoro kaoDa se ništa uopće nije promijenilo?I ako zatvoriš svoje oči,Čini li se skoro kaoDa si bila ovdje ranije?Kako da budem optimist u ovome?Kako da budem optimist u ovome?
Oh, gdje počinjemo mi?U ruševinama ili u našim grijesima?Oh, gdje počinjemo mi?U ruševinama ili u našim grijesima?
I zidovi su se nastavljali rušitiU gradu koji volimoOgromni oblaci kotrljaju se preko brežuljakaDonoseći tamu odozgor.
Ali ako zatvoriš svoje oči,Čini li se skoro kaoDa se ništa uopće nije promijenilo?I ako zatvoriš svoje oči,Čini li se skoro kaoDa si bila ovdje ranije?Kako da budem optimist u ovome?Kako da budem optimist u ovome?
폼페이
난 자유로이 남겨졌었지별 일 없는 많은 날들이 지나갔어
우리가 사랑했던 도시의벽들이 계속 무너져 갔었지엄청난 구름이 언덕을 덮고어둠을 가져왔지
하지만 네가 눈을 감으면아무것도 바뀌지않은 기분이니?네가 눈 감으면네가 이 곳에왔었던 것 같니?내가 어떻게 낙관적일 수 있겠어?내가 어떻게 낙관적일 수 있겠어?
우리는 휩쓸렸고 모든 우리의 죄악 속에서 길을 잃었지네가 자세를 잡고 우리는 진정 되었지
우리가 사랑했던 도시의벽들이 계속 무너져 갔었지엄청난 구름이 언덕을 덮고어둠을 가져왔지
하지만 네가 눈을 감으면아무것도 바뀌지않은 기분이니?네가 눈 감으면네가 이 곳에왔었던 것 같니?내가 어떻게 낙관적일 수 있겠어?내가 어떻게 낙관적일 수 있겠어?
오, 우리 어디서 시작하지?잔해? 아니면 죄악?오, 오, 우리 어디서 시작하지?잔해? 아니면 죄악?
우리가 사랑했던 도시의벽들이 계속 무너져 갔었지엄청난 구름이 언덕을 덮고어둠을 가져왔지
하지만 네가 눈을 감으면아무것도 바뀌지않은 기분이니?네가 눈 감으면네가 이 곳에왔었던 것 같니?내가 어떻게 낙관적일 수 있겠어?내가 어떻게 낙관적일 수 있겠어?
Pompeii - "Pompeje"
Byłem pozostawiony samemu sobiePrzez wiele dni byłem słaby i nie było o czym mówić
Wciąż waliły się muryW mieście które kochamyDuże chmury gromadzą się nad wzgórzamiNiosąc ciemność z wysokości
Lecz gdy zamkniesz oczyCzy nie wydaje się żePrawie nic się nie zmieniło?I gdy zamkniesz oczyCzy nie wydaje się żeByłeś tu wcześniej?Jak mam na to spojrzeć optymistycznie?Jak mam na to spojrzeć optymistycznie?
Wpadliśmy w pułapkę i zatraciliśmy we własnych wadachW tej twojej pozie gdy proch nas pokrywa
Wciąż waliły się muryW mieście które kochamyDuże chmury gromadzą się nad wzgórzamiNiosąc ciemność z wysokości
Lecz gdy zamkniesz oczyCzy nie wydaje się żePrawie nic się nie zmieniło?I gdy zamkniesz oczyCzy nie wydaje się żeByłeś tu wcześniej?Jak mam na to spojrzeć optymistycznie?Jak mam na to spojrzeć optymistycznie?
Od czego zacząć?Od gruzów czy naszych grzechów?Od czego zacząć?Od gruzów czy naszych grzechów?
Wciąż waliły się muryW mieście które kochamyDuże chmury gromadzą się nad wzgórzamiNiosąc ciemność z wysokości
Lecz gdy zamkniesz oczyCzy nie wydaje się żePrawie nic się nie zmieniło?I gdy zamkniesz oczyCzy nie wydaje się żeByłeś tu wcześniej?Jak mam na to spojrzeć optymistycznie?Jak mam na to spojrzeć optymistycznie?
Pompei
Am fost lăsat de unul singur,Multe zile s-au scurs fără să am nimic de arătat.
Şi zidurile se prăbuşeauÎn oraşul pe care-l iubim,Nori mari se rostogolesc peste dealuri,Aducând întunericul de sus.
Dar dacă-ţi închizi ochii,E oare ca şi cumNimic nu s-ar fi schimbat deloc?Şi dacă-nchizi ochiiE oare ca şi cumAi mai fi fost aici?Cum o să fiu optimist în privinţa asta?Cum o să fiu optimist în privinţa asta?
Am fost prinşi şi rătăciţi în viciile noastre,În postura ta în vreme ce praful se aşează în jurul nostru.
Şi zidurile se prăbuşeauÎn oraşul pe care-l iubim,Nori mari se rostogolesc peste dealuri,Aducând întunericul de sus.
Dar dacă-ţi închizi ochii,E oare ca şi cumNimic nu s-ar fi schimbat deloc?Şi dacă-nchizi ochiiE oare ca şi cumAi mai fi fost aici?Cum o să fiu optimist în privinţa asta?Cum o să fiu optimist în privinţa asta?
Oh, cu ce să-ncepem?Cu molozul sau cu păcatele noastre?Oh, cu ce să-ncepem?Cu molozul sau cu păcatele noastre?
Şi zidurile se prăbuşeauÎn oraşul pe care-l iubim,Nori mari se rostogolesc peste dealuri,Aducând întunericul de sus.
Dar dacă-ţi închizi ochii,E oare ca şi cumNimic nu s-ar fi schimbat deloc?Şi dacă-nchizi ochiiE oare ca şi cumAi mai fi fost aici?Cum o să fiu optimist în privinţa asta?Cum o să fiu optimist în privinţa asta?
Pompei
Kendi planlarıma bırakıldımPek çok gün yapacak bir şey olmadan geçti
Ve duvarlar yıkılmaya devam ettiBizim sevdiğimiz bu şehirdeYağmur bulutları tepeleri çevrelediyukarıyı karanlık bırakarak
Ama eğer gözlerini kapatırsanBu adeta şey gibi hissettirir miHiçbir şey hiç değişmemiş gibi?Ve eğer gözlerini kapatırsanbu neredeyse şöyle hissettirir miSaki daha önce buradan bulunmuşsun gibi?Bunun hakkında nasıl iyimser olacağım ?Bunun hakkında nasıl iyimser olacağım ?
Yakalandık ve tüm kusurlarımızın içinde kayboldukToz bulutu etrafımızda gezinirken senin hareketlerinde kaybolduk
Ve duvarlar yıkılmaya devam ettiBizim sevdiğimiz bu şehirdegüzel Yağmur bulutları tepeleri çevreleryukarıyı karanlık bırakarak
Ama eğer gözlerini kapatırsanBu adeta şey gibi hissettirir miHiçbir şey hiç değişmemiş gibi?Ve eğer gözlerini kapatırsanbu neredeyse şöyle hissettirir miSaki daha önce buradan bulunmuşsun gibi?Bunun hakkında nasıl iyimser olacağım ?Bunun hakkında nasıl iyimser olacağım ?
Oh nereden başlıyoruz?Harabelerden mi yoksa günahlarımızdan mı?Oh nereden başlıyoruz?Harabelerden mi yoksa günahlarımızdan mı?
Ve duvarlar yıkılmaya devam ettiBizim sevdiğimiz bu şehirdegüzel Yağmur bulutları tepeleri çevreleryukarıyı karanlık bırakarak
Ama eğer gözlerini kapatırsanBu adeta şey gibi hissettirir miHiçbir şey hiç değişmemiş gibi?Ve eğer gözlerini kapatırsanbu neredeyse şöyle hissettirir miSaki daha önce buradan bulunmuşsun gibi?Bunun hakkında nasıl iyimser olacağım ?Bunun hakkında nasıl iyimser olacağım ?