Χαψία εξέβαν ‘ς σο γιαλόν, χοντρά τ’ ευλογημένατα παπόρια εχ’κ’ έρχουνταν, ζίπα ζίπα φορτωμένα
Χαψία - χαψία, φατέστεν σκυλ’ παιδίακαι ντ’ έμορφα μαειρεύει ατά η θεία μ’ η Ευδοξία.
Χαψία βάλον ‘ς σο πλακίν, εσέν λέγω Ηλίαστάξον κι ολίγον λάδοπον, ας γίν’ταν μερακλία
Χαψία - χαψία, φατέστεν σκυλ’ παιδίακαι ντ’ έμορφα μαειρεύει ατά η θεία μ’ η Ευδοξία.
Τραπεζουνταίοι, Κερασουνταίοι, όλ’ παίρ’νε τηγανίζ’νετ’ εμέτερον οι Σουρμενίτ’, με τα πατμάνια αλίζνε
Μικρά ψάρια1 βγήκαν στο γιαλό, χοντρά και ευλογημένατα βαπόρια πήγαινα κι ερχόντουσαν φορτωμένα
Μικρά ψάρια-μικρά ψάρια, φάτε παιδιά σκυλιάκαι τι όμορφα που τα μαγείρευε η θεία μου η Ευδοξία.
Μικρά ψάρια βάλε στη σχάρα, εσένα λέω Ηλίαστάξε και λίγο λάδι, να γίνουν μερακλίδικα
Μικρά ψάρια-μικρά ψάρια, φάτε παιδιά σκυλιάκαι τι όμορφα που τα μαγείρευε η θεία μου η Ευδοξία.
Τραπεζουνταίοι, Κερασουνταίοι όλοι παίρνουνε και τηγανίζουνεκαι οι δικοί μου από τα Σούρμενα, με τα πατουμάνια2τα αλατίζουν.