Tin Mera Pou Se Gnorisa (Την Μέρα Που Σε Γνώρισα)
Στης καρδιάς τη λεοφώρο μια βραδιάπάρε είπα του σπιτιού μου τα κλειδιάμη ρωτάς που θα μας βγάλει η ζωήκαι στο θάνατο εμείς οι δυο μαζί
Τη μέρα που σε γνώρισααπ' όλους κι όλα χώρισακαι βγήκα λίγο έαπ' τη στροφή μουποτέ δεν είπα λάθος μουκι ας ήξερα στο βάθος μουπως είσαι η αυτοκαταστροφή μου
Στης καρδιάς την πίστα κάποια Κυριακήδυο φεγγάρια σε τρελή μετωπικήτέτοιο θάρρος πώς το παίρνει μια ψυχήνα διαλέγει από ποιον θα παραδωθεί