Ola ine sto mialo (Όλα είναι στο μυαλό)
Τις αφίσες σου όπως άφησεςστον τοίχο μου κοιτάω.Τα βιβλία σαν τα πλοία,βουλιαγμένα μες τη σκόνη,στο πάτωμα μετράω.
Τα κεριά που αγόρασες ανάβω,μήπως σβήσει,για να λιώσουν, μήπως σβήσειη φωτιά που μ' άφησες.Σβήνει το φως τους αργά.Σβήνει η φωτιά που μ΄ έκαιγε για χρόνια,μα είσαι ακόμα εδώ.Στο μυαλό, μου έλεγες,όλα είναι στο μυαλό.
Τις δακτυλιές σου στο ποτήρι,που δεν μάζεψα, προσέχω.Τ' άρωμά σου στα ρούχα μουπολλές φορές μυρίζω.Σε αγγίζω,μα δεν σε έχω.
Τα κεριά που αγόρασες ανάβω,μήπως σβήσει,για να λιώσουν, μήπως σβήσειη φωτιά που μ' άφησες.Σβήνει το φως τους αργά.Σβήνει η φωτιά που μ΄ έκαιγε για χρόνια,μα είσαι ακόμα εδώ.Στο μυαλό, μου έλεγες,όλα είναι στο μυαλό.