Undir jökli (Vetrarins dauðu sumarblom)
Frosin jörðin brakar undir fótum mínum,mitt kalda stolt brennur í hjarta mínuog fornir andar reika hér um undir jöklieins og skuggar fortíðar sem dó, en lifir þó.Þeir eru bergmál fjallana,eins og viðkvæm sumarblómá kaldri vetrar nóttuvisna þeir, visna þeir og deyja.Þeir eru vetrarins dauðu sumarblóm,á leiði þeirra ég frostrósir lagði.En þögnin boðar dauða minn.Kom ég hingað til að deyja?Hér þar sem sólin er köldog auðnin endalaus,hér undir jökliþar sem fornir andar reika,hér á ég heimaog hér vil ég deyja.