فراق
نمی توانم به دنبال عطر تو در باد برومنه می توانم دروغ بگویم ونه می توانم احساس خود را پنهان کنمقصد دارم به رغم این سکوت زجر آور زندگی کنمو دوباره به خاطر تو به درون دوزخ سقوط کنم.
من در بند لبان تو نبودمواکنون که تو در دور دست هاییتو را می خواهم ، چون بادی که بر کالبد تو رقصان می وزدمی توانی نامم را فراموش کنی ، می توانی بوسه هایم را فراموش کنی...اما در یادِ باد می ماند...صدای من و خاطرات من.
به خاطر تو به رنج ها تن در دادم ، و در دریای تردید گم شدماین درد مرا می کشد،ومن در میان اشکهای بی صدای خود غرق می شومهر شب تو بر روح و تن من می تازیتو از چشمان من اشک جاری می سازی ، و آرامش را از من می گیری.
من در بند لبان تو نبودمواکنون که تو در دور دست هاییتو را می خواهم ، چون بادی که بر کالبد تو رقصان می وزد
من در بند لبان تو نبودمواکنون که تو در دور دست هاییتو را می خواهم ، چون بادی که بر کالبد تو رقصان می وزدمی توانی نامم را فراموش کنی ، می توانی بوسه هایم را فراموش کنی...اما در یادِ باد می ماند...صدای من و خاطرات من.
Neslaganje
Ne mogu ići tražiti tvoj miris u vjetruNe mogu lagati, niti sakriti ono što osjećamPokušavam živjeti pateći ispod ove tišineI ponovo, zbog tebe, tonem u pakao
Nisam bio zatvorenik tvojih usanaI sada, kada si dalekoŽelim te kao zrak, ples tvog tijelaMožeš mi zaboraviti ime, možeš zaboraviti moje poljubce...Ali u zraku ostaje...Moj glas i moje sjećanje
Pateći zbog tebe, izgubio sam se u moru sumnjihOva bol me ubija, utapam se u svojim nijemim suzamaZauzimaš svake noći moje tijelo i moju dušuNatjeraš moje oči da plaču, činiš da izgubim svoju smirenost
Nisam bio zatvorenik tvojih usanaI sada, kada si dalekoŽelim te kao zrak, ples tvog tijela
Nisam bio zatvorenik tvojih usanaI sada, kada si dalekoŽelim te kao zrak, ples tvog tijelaMožeš mi zaboraviti ime, možeš zaboraviti moje poljubce...Ali u zraku ostaje...Moj glas i moje sjećanje