Anagki na se paro ego
Ανάγκη να σε πάρω εγώπου έτσι σε παρατήσανεμονάχο κι έρμο κι ορφανόπαιδάκι μου, πώς σε πονώ.
Το ρούχο το μεταξωτόμες στο ποτάμι το 'ριξαφτωχά κουρέλια σου φορώπαιδάκι μου, πώς σ' αγαπώ.
Δρόμο σε πήγα, δρόμο μακρινόνυχτόμερα βαδίζονταςπείνασα και ματώθηκαμα να σ' αφήσω δεν μπορώ.
Σε μαύρες μέρες και σκληρέςπλένω σε και βαφτίζω σεμες στο κατάψυχρο νερόμην κλαις και μου πικραίνεσαι.