me tis hamenes tis psihes[Με τις χαμένες τις ψυχές]
Αυτοί που ζουν μεσοστρατίςσημαδεμένοι εκ γενετήςστον ουρανό να βλέπουνμόνο τ’ όραμά τους,ζήσανε πάντοτε αφανείςγιατί σε μέτρησε κανείςπόσα μαχαίριαέχουν μέσα στην καρδιά τους.
Με τις χαμένες τις ψυχέςπου κάνουν φίλους τις οχιέςεγώ μ’ αυτούςκάποια στιγμή θα περπατήσω.
Γιατί στην λάσπη που πατούνφυτρώνουν τ’ άστρα από παντούκι είναι ό,τι θέλω στη ζωήνα προσκυνήσω.
Μου’ πες κι εσύ πολλές φορέςμη βλέπω ξένες συμφορέςγιατί σταυρώνω τη ζωή μουσ’ ένα βράχομα αν είναι κάποιος να χαθείμε συμβουλές δε θα σωθείούτε κι αν πει σαν προσευχήτο Υπερμάχω.