Mavri gi | Μαύρη γη
Χαμένα όνειρα, χαμένες ελπίδεςκαι αυτή η ζάλη με κρατάει εδώΨάχνω το νόημα να μάθω στις νύχτεςκαι τη μορφή σου μήπως κάπου την δωΚαι όλο γυρνάω μέσα στο άδειο δωμάτιογυρνούσες κάποτε εκεί μέσα και εσύποιος θα μου δώσει τώρα λίγο κουράγιοκαι το ποτήρι θα γεμίσει κρασί
Ανοίγομαι σ’ αυτή τη μαύρη γηκαι όλο χάνομαι χωρίς ανταμοιβήκαι όλο ανοίγομαι σ’ αυτή τη μαύρη γηστο ταξίδι σου χωρίς επιστροφή
Φεύγουν οι ώρες, μακριά με σκορπάνεκαι αυτές οι μέρες που δεν ξαναγυρνούνθυμάμαι μου ’χες πει πως όλοι χωράνεγιατί λοιπόν εγώ να είμαι αλλούΜα ξέρεις πάντα ένα βήμα το κάνωκαι η αιτία μάλλον είσαι εσύποτέ μου ως το τέλος δε φτάνωκάτι με φέρνει πάντα στην αρχή