Listopad to niekochana kobietaCo narzeka, narzeka, narzekaRozpuściła włosy przed lustremI na nic już nie czeka
Przeczytała wszystkie listy z drzewW żadnym nie znalazła nic dla siebieRozrzucone leżą u jej stópWiatr roznosi je po ziemi i po niebie
Popatrzyła w gwiazdy, a tam smutkiJuż na resztę życia jej pisaneWięc zaniosła się wariackim śmiechemŻeby nikt nie wiedział, co jest grane
November is an unloved womanWho is complaining, complaining, complainingShe's unplaited her hair in front of the mirrorand she doesn't wait for anything any longer
She's read all the letters from the treesShe hasn't found anything for herself in none of themThey lie scattered in front of her feetThe wind is spreading them around the earth and the sky
She gazed into the stars, and there sorrowsWere already written for the rest of her lifeSo she started to laugh like a madmanSo that no one didn't know, what's going on